پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 81176 18:40 1397/02/08
فرشاد مومنی در نشست  اقتصاد سیاسی حمایت از تولید ملی: از جیب خوردن، تولید محسوب نمی شود

فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی حمایت از تولید ملی: از جیب خوردن، تولید محسوب نمی شود

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
فرشاد مومنی در نشست  اقتصاد سیاسی حمایت از تولید ملی: از جیب خوردن، تولید محسوب نمی شود

فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی حمایت از تولید ملی: از جیب خوردن، تولید محسوب نمی شود

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

  رویا ایلکا بخش دوم نشست  اقتصاد سیاسی حمایت از تولید ملی با حضور فرشاد مومنی اقتصاددان در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد. در بخش اول گزارش این نشست خواندیم که فرشاد مومنی اقتصاددان با بیان اینکه مهم ترین کار برای همه کسانی که می خواهند اوضاع و احوال ایران بهتر شود این است که اول باید بابی باز شود درباره درکی که ما از مفهوم تولید ملی داریم، گفت:اگر بپذیریم که دریک ساخت توسعه نیافته رانتی بحث از تولید صرفا و منحصرا از زاویه نگاه سطح توسعه معنادار خواهد بود آن وقت می توانیم درباره این که یک تولید توسعه گرا واجد یا متضمن چه ویژگی هایی است و تولید امروز ما چه نسبتی با آن دارد صحبت کنیم. به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، مومنی در ادامه این نشست با اشاره به اینکه گزینه رقیب در این زمینه، مفهوم تولید در چهارچوب ساخت تولید معیشتی است، تصریح کرد: یعنی جایی که سهم دستاوردهای علمی و فنی جدید در خلق ارزش افزوده بسیار ناچیز است در چهارچوب ساخت تولید معیشتی فعالیت تولیدی صورت می‌گیرد اما به اعتبار سه ویژگی مهمی که دارد به هیچ وجه آن تولید مضمون توسعه پیدا نمی کند. وی ادامه داد: اول اینکه گفته می‌شود در چارچوب ساخت تولید معیشتی، فعالیت تولیدی یک فعالیت سخت و بسیار پر مشقت است. ویژگی دوم تولید در چارچوب ساخت تولید معیشتی این است که با وجود اینکه برای خلق ارزش افزوده از آن طریق مشقت زیادی برده می‌شود، اما دستاورد و بازدهی آن بسیار اندک است و ویژگی سوم آن این است که امکان بهره گیری از دستاوردهای جدید علمی و فنی در آن بسیار ناچیز است. این اقتصاددان افزود:به این اعتبار گفته می شود، وقتی که ما در ربع قرن اول بیست و یکم سخن از تولید می زنیم منظور تولید صنعتی مدرن است و در اینجا تولید صنعتی مدرن متناسب با درک متعارف ما از صنعت نیست که فکر کنیم فعالیت صنعتی یک فعالیت انتزاعی، در یک گوشه‌ای به نام کارخانه زیر یک سقف با یک استانداردهایی باشد. وی افزود: در این چارچوب یعنی درک توسعه‌گرا از مفهوم تولید، تولید صنعتی مدرن به مثابه نظام حیات جمعی در نظر گرفته می شود بنابراین در آن کادر وقتی که از کشاورزی هم صحبت می کنیم، منظور تفکیک تولید کشاورزی در کادر معیشتی در برابر تولید کشاورزی صنعتی شده و مبتنی بر دستاوردهای جدید علمی و فنی است. مومنی با اشاره به اینکه بحث های بسیار ارزشمند و راهگشایی در این زمینه در دانش توسعه وجود دارد،گفت: در چهارچوب این درک از تولید صنعتی مدرن می‌توان به آثار فردریک لیست مراجعه کنید و در آنجا گفته شده است که اگر کسی بنیه تولید خود را از طریق صنعتی شدن ارتقا دهد، این ارتقا پیوند دارد با استقلال ملی، تمامیت ارضی، وضعیت فرهنگ و کیفیت زندگی مردم . وی افزود: در آنجا فردریک لیست به این مسئله تاکید می کند که شما اگر حتی بخواهید جنگجویی هم بکنید، موفقیت در جنگجویی مبتنی بر این است که سلاح های شما بر اساس استانداردهای تولید صنعتی مدرن، تولید شده باشد. مومنی با بیان اینکه اساساً موضوعیت پیدا کردن اندیشه توسعه، به معنای رمزگشایی از چرایی پیشرفته گروهی از کشورها و عقب‌ماندگی گروه دیگری از کشورها، ریشه در این مسئله دارد،گفت: ما تا این مورد را با همه طول و عرضی را که دارد، نفهمیم گرفتار خواهیم شد بنابراین یکی از مراحل کلیدی برای برخورد بایسته با این مسئله این است که ما تکلیفمان را به لحاظ مفهومی مشکل روشن کنیم و آیا هر فعالیتی که به هر شکلی، خلق ارزش افزوده کند را ما آن را تولیدی می نامیم یا نه داریم، درباره تولید توسعه‌گرا  صحبت می‌کنیم. عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی افزود:در مورد خاص ایران ما با یک پدیده دیگری روبرو هستیم که برای اینکه خودمان از توهم بیرون بیایم خیلی نسبت به کشورهای دیگر نیاز داریم که راجع به مفهوم تولید و تعریف عملیاتی توسعه‌گرا از آن کار جدی انجام دهیم. تا آنجایی که به دانش برمی گردد در نیمه دوم دهه ۱۹۶۰ یکی از مطرح ترین متفکران و استراتژیست های توسعه به نام شوماخر کتابی نوشت که خیلی مورد توجه قرار گرفت. وی ادامه داد: مقدمه کتاب بیان می‌کند که اگر به فرزندی ارث برسد، از طریق پدرش و بعد از آن هیچ کار موثری آن فرزند انجام ندهد و دائماً بخشی از اون دارایی های موروثی را بفروشند و امورات خود را سامان دهد، ما می‌توانیم به آن بگویم که تولید می‌کند و اگر پاسخ منفی است و دارد از جیب می خورد. مومنی افزود: پس تمام کشورهایی که صادر کننده مواد خام هستند باید از این توهم  بیرون بیایند که فروش منابع پایان پذیر طبیعی را نمی توان به عنوان رکن اساسی تولید ناخالص داخلی دانست. این اقتصاددان ادامه داد: تا از این توهم بیرون نیایید و به این حقیقت دست پیدا نکنید که خوردن از جیب را نمی‌توان به‌عنوان تولید محاسبه کرد، نمی‌توانید جایگاه صحیح خود را در جهان پیدا کنید و دائماً در این توهم خواهید بود و کارهای غیر متعارف و فاجعه آوری را ایجاد خواهد کرد. ما از این جهت هم نیازمند شفاف‌سازی داریم در باب اینکه چه فعالیتی انجام بدهیم و رکن اصلی تولید ناخالص داخلی ایران به ویژه در ۵۰ سال اخیر فروش نفت خام بوده است.  


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |