جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 80824 17:43 1397/02/02
فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی ها و چالش هامطرح کرد:تولیدکنندگان؛ قربانی محاصره دولت در گروه های رانتی

فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی ها و چالش هامطرح کرد:تولیدکنندگان؛ قربانی محاصره دولت در گروه های رانتی

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی ها و چالش هامطرح کرد:تولیدکنندگان؛ قربانی محاصره دولت در گروه های رانتی

فرشاد مومنی در نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی ها و چالش هامطرح کرد:تولیدکنندگان؛ قربانی محاصره دولت در گروه های رانتی

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

 

 رویا ایلکا

بخش سوم

نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی ها و چالش ها با حضور فرشاد مومنی عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و عطیه وحیدمنش کارشناس اقتصاد سیاسی در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد. دربخش دوم گزارش این نشت خواندیم که فرشاد مومنی گفت: وی با اشاره به اینکه آن زمان می توانید بسیاری از بحران های تعمدی در اقتصاد سیاسی ایران را رمزگشایی کنید،گفت: یکی از نکته‌های بسیار تکان دهنده در این زمینه این است که از این رقم ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی که در بانک ها رسوب کرده است، ۴۰۰ هزار میلیارد تومان آن یعنی ۸۰ درصد در بانک های خصوصی است. به گزارش خبرنگار جهان اقتصادد، در ادامه این نشست مومنی خاطرنشان کرد: صفحه اول خلاصه تحولات اقتصادی کشور در سال ۱۳۹۱ که بانک مرکزی منتشر کرده است ارزیابی کارشناسی از تجربه افزایش قیمت حامل‌های انرژی را این طور بیان می کند که شوک قیمت حامل‌ها ۴ پیامد به همراه داشته است .اول افزایش قیمت تمام شده محصولات انرژی بر، مورد بعدی افزایش هزینه های حمل و نقل، مورد سوم کاهش توان مالی تولید کنندگان و مورد چهارم کاهش قدرت خرید مصرف کنندگان. این استاد دانشگاه افزود: در گزارش خلاصه تحولات اقتصادی کشور در سال ۱۳۹۰ یعنی یک سال پس از تجربه شوکه حامل‌های انرژی آمده است، ترکیب  شوک حامل ها، تشدید تحریم ها، مضیقه های ناعادلانه مالی بین المللی علیه کشور، نیروی محرکه بیشترین نااطمینانی ها در ایران بوده است. و ی با اشاره به اینکه ساختار قدرت باید به گوش باشد که همه این موارد برمحور از کارکرد انداختن بنیه تولید ملی متمرکز است،گفت: وقتی که این موارد در این سند منعکس می شود ما متوجه می شویم که ماجرا از چه قرار است ولی سوال این است که چرا مناسباتی که سیستم بانکی  ما در آن فعالیت می‌کنند مرتبط در این زمینه کارنامه تاسف بارتری را به نمایش می گذارد و ما هیچ واکنشی هم از سوی مدیریت پولی کشور در این زمینه مشاهده نمی‌کنیم و آنها از آن گردونه تکذیب و انکار اولیه و بعد از پذیرش بعد از مرگ سهراب فراتر نمی روند. مومنی به گزارشی که در تیر ماه ۱۳۹۳ از سوی ستاد هماهنگی امور اقتصادی دولت منتشر شده است اشاره کرد و گفت: در این گزارش  به صراحت گفته شده است که سیستم بانکی ما بر علیه اشتغال مولد سازمان یابی شده است. وی با بیان اینکه این بنگاه‌ها امکان بهره مندی از امکانات بازار سرمایه را هم مطلقاً ندارند،گفت: این گزارش در ادامه می گوید مساله کلیدی این است که بنگاه های کوچک و متوسط طی سالهای گذشته به هیچ منبع رسمی  برای تامین مالی دسترسی نداشتند و از آنجایی که عمده اشتغال کشور به ویژه اشتغال صنعتی در بنگاه های کوچک و متوسط مطالعه متمرکز است، این بنگاه‌ها در طی سال‌های گذشته بیشترین آسیب را از بی ثباتی های اقتصاد کلان ایران متحمل شدند. یعنی اینکه سیاست‌های تورم‌زا و رکود آفرین به شدت سیاست های ضعیف کشی است و این سیاست ها بزرگترین نیروی محرکه نارضایتی تراشی است. مومنی با اشاره به اینکه جای تعجب دارد که چرا دولت به گزارش های انتشار یافته از طرف خودشان توجه نمی کنند، افزود: مسئله اساسی این است که ما اگر بخواهیم به مردم، دولت و حکومت کمک کنیم، شاید هیچ عنصری به اندازه ارتقاء بنیه فکری دولت ( حکومت) در این زمینه موثر نیست. اما یک گرفتاری خیلی بزرگ هست، که دور باطل توسعه نیافتگی به این صورت پدید می‌آید، دولتی که این فعالیت‌ها را انجام می دهد یعنی سهل انگار است در زمینه سیاست‌های تورم‌زا و سیاست های اشتغال زا، تبدیل می شود به یک دولت ضعیف و ناپایدار. این اقتصاددان با بیان اینکه دولت ضعیف و ناپایدار به‌شدت استعداد این را دارد که به تسخیر گروه های رانت جو در بیاید،ادامه داد: با کمال تاسف از منظر اقتصاد سیاسی علائم بسیار نگران کننده ای در زمینه تسخیر شدگی دولت به معنای حکومت هستیم بنابراین این مورد به عنوان هشدار به ویژه برای دستگاه مطرح نظارتی  مطرح شود که فرآیندهای تصمیم گیری و تخصیص منابع را از منظر اقتصاد سیاسی مورد بررسی قرار دهید و ببینند که چه ماجراهایی در کار است که  تا کوچکترین مشکلی پیش می آید به جای اینکه کانون‌های اصلی برنامه‌ها را بشناسند، اولین موردی که به نظر آنها می‌رسد این است که نرخ سود بانکی را بالاتر ببرند یا به سمت آزادسازی افراطی و یا دستکاری قیمت کلیدی بروند یعنی در شرایطی که آنها با بحران روبرو هستند گویی به صورت ارادی و داوطلبانه خودشان بحران ایجاد می کنند. مومنی با اشاره به اینکه از منظر اقتصاد سیاسی خیلی مهم است که این تحولات را بررسی کنیم،گفت: با توجه به اینکه دولت در محاصره گروه‌های رانتی و رباخوار است، قربانی بزرگ چنین شرایطی تولیدکنندگان و برنده اصلی آن رباخواران و وارد کنندگان بزرگ هستند.


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |