شنبه 01 اردیبهشت، 1403

کدخبر: 47060 20:35 1395/09/01
صداوسیمای امروز اعتماد گذشته را پس زده‌است

صداوسیمای امروز اعتماد گذشته را پس زده‌است

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
صداوسیمای امروز اعتماد گذشته را پس زده‌است

صداوسیمای امروز اعتماد گذشته را پس زده‌است

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

لادن مستوفی معتقد است؛ عملکرد صداوسیما باعث شد او برای مدتی از این رسانه دلزده شود. لادن مستوفی در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اشاره به اینکه در حال بررسی چند متن و فیلمنامه است؛ گفت: برایم جالب است که در سالهای اخیر سینمای ما به این نتیجه رسیده که باید  به ادبیات نمایشی بیش از گذشته توجه کند. وی ادامه داد: در گذشته عدم توجه به متن خوب به عنوان یک ضعف بزرگ وجود داشت اما امروز مشخص شده بدون  متن درست؛ نمی‌توانیم کار خوبی بسازیم و امروز تهیه‌کنندگان به این مسئله پی برده‌اند که صرف هزینه زیاد بدون داشتن  یک متن خوب کار عبث و بیهوده‌ای است. بازیگر فیلم قشنگ و فرنگ ادامه داد: آنچه در نگارش یک متن مهم است این است که نقش براساس توانایی‌های بازیگر نوشته شود و یک نویسنده از زمانی که شروع می‌کند به نوشتن؛ براساس ویژگی‌های بازیگر متن را بنویسد. مستوفی که با سریال پریا به تلویزیون بازگشته؛ درباره دوری از صداوسیما گفت: خیلی دلزده از تلویزیون بودم و دلیل اصلی آن به سیستم مدیریتی تلویزیون بازمی‌گردد. امروز صداوسیما اعتماد گذشته راپس زده است. وی ادامه داد: زمانی که در سریال پریا بازی کردم  فکر نمی‌کردم سریالهای ایرانی هنوز تماشاچی خیلی قوی و محکمی داشته باشد و بعد از بازی در این سریال و پخش آن متوجه شدم چقدر این ظرفیت بین مردم وجود دارد و مردم خواهان سریالهای قوی با داستانهای خوب هستند. مستوفی ادامه داد: سریال پریا علارغم برخی ضعف‌ها توانست بیننده را جذب کند و بعد از پخش مشخص شد چقدر جای خالی سریال خوب ایرانی برای بیننده ایرانی خالی است. بازیگر سریالهای دوران سرکشی، سفر سبز و خانه‌ای در تاریکی ادامه داد: من در سال ۸۲ و ۸۳ سه تا سریال پربیننده بازی کردم که هم مخاطب خوبی داشت و هم بهترین جوایز سیما را گرفت ولی اتفاقی که افتاد؛ این بود که من داشتم در قالب سریال تلویزیونی جا می‌افتادم و نمی‌خواستم این اتفاق بیفتد و اصلا دوست ندارم در هیچ قالبی تکرار شوم. وی ادامه داد: بعد از آن دوره نیز آنقدر کیفیت آثار تلویزیونی پایین آمده بود که ترسیدم بازگردم به تلویزیون به همین دلیل سمت تاتر رفتم زیرا معتقد بودم در تاتر تربیون بهتری برای بیان بازی  و احساسم وجود دارد و معتقد بودم تعریف نمی‌کنم تا مخاطب را به جایی بکشم بلکه این مخاطب است که تعیین می‌کند مرا کجا دوست دارد ببیند.


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |