عضو سابق شورای جهانی آب مطرح کرد:
گروه امورزیربنایی-عضو سابق شورای جهانی آب به غفلتهای تاریخی توسعه اشاره کرد و گفت: ما مفهوم توسعه را به درستی متوجه نشدیم. برنامههای ما در بخش آب به صورت نقطهای است و اسمش را عمران گذاشته ایم.
عباسقلی جهانی در نشستی خبری که با موضوع آب و رویکردهای نو در آستانه آغاز به کار دولت دوازدهم برگذار شد، گفت: رئیس جمهور در مراسم تحلیف به مسئله بحران آب اشاره کرد. باید ببینیم برنامه وی برای خروج از بحران چیست و آیا نخبگان جامعه میتوانند به این مسئله کمک کنند.
بر اساس گزارش های منتشر شده در خبرگزاری ها، جهانی بیان کرد: بدون توجه به فرآیند تاریخی تکوین مدیریت آب در کشور، حل مسایل کلان در این حوزه سخت است. بنابراین باید سه دوره مجزا برای مدیریت منابع آب کشور در نظر گرفت. دوره اول دوره فراوانی نسبی، دوره دوم مدیریت عرضه و دوره آخر دوره مدیریت تقاضا خواهد بود.
وی با بیان اینکه مدتهاست که از دوره فراوانی نسبی آب عبور کردهایم، افزود: اگر مدیریت آب را در موضوع ایجاد تعادل و توازن در عرضه و تقاضا در نظر بگیریم، زمانی تقاضا بسیار کمتر از عرضه و حتی شرایط طبیعی مدیریت منابع آب بوده است.
وی گفت: با اتمام این دوره و افزایش تقاضا برای آب، بحث مدیریت عرضه مطرح شد. در این دوره سیستمهای قدیمی پاسخگوی تقاضای افزوده شده برای آب نبود. به همین دلیل تحولی در مدیریت آب رخ داد.
جهانی با بیان اینکه دولتها برای تامین آب نیازمند سرمایهگذاری و تکنولوژی پیچیده بودند، افزود: بدیهی است که کار نمیتوانست به شکل گذشته ادامه یابد. در همه جای دنیا دورههای مدیریت آب طی شده است، مدیریت عرضه آب را یکی از مولفههای مهم و اصلی در ایجاد تعادل در تامین تقاضا معرفی کرد.
جهانی افزود: اشکالی که در مدیریت منابع آب ایران همزمان با افزایش تقاضا رخ داد این بود که چند غفلت بزرگ تاریخی را در این دوره شاهد بودیم که نتیجه آن پیدایش وضعیت امروز است.
وی بیان کرد: با تغییر نظام مدیریت آب، دولت کاملا فعال مایشاء شد. در مدیریت آب تمام ساختارهای قبلی که متکی بر جوامع محلی بود به کنار گذاشته شد. دولتها فکر کردند که با برنامهریزی تحکمی و متمرکز، با استفاده از پول و تکنولوژی میتوانند جوابگوی این توازن باشند.
جهانی همچنین گفت: غفلت مهم دیگر این بود که تشخیص داده نشد در چه زمانی باید بسترهای مناسب برای مدیریت تقاضا ایجاد شود. دولتها مست پول و منابع مالی و بودجه بودند و دولت صرفا به مدیریت هزینه پرداخت و به صورت سرسامآور کارهایی ساده بدون توجه به مرز و سقف مدیریت تقاضا را در دستور کار خود قرار داد.
وی با استناد به وضعیت بودجههای سنواتی آب کشور گفت: بررسیها نشان میدهد که ۹۷ درصد منابع بخش آب صرف جنبههای مدیریت عرضه شده و طبیعی است که با این وضعیت ما زمان زیادی را برای مدیریت تقاضا از دست دادهایم. برای ساماندهی وضعیت کنونی، نیازمند بازسازی حکمرانی آب و تجدیدنظر کامل در شیوههای گذشته مدیریت آب همچنین اتخاذ رویکرد نو و متکی به استفاده از سرمایه اجتماعی هستیم.
عضو سابق شورای جهانی آب بیان کرد: برای تداوم این امر نمیتوان به شیوههای گذشته بپردازیم. اگر قرار است ما غفلتهای گذشته را جبران کنیم، ناچاریم نقشه راهی مبتنی بر یک دوره گذار ترسیم کنیم که اسم این دوره را ریاضت آبی میگذارم.
جهانی تصمیمسازی در بخش آب کشور را شامل تلاقی دو مولفه مهم معرفی کرد و افزود: یکی از این مولفهها پیشرانهای توسعه است که خارج از اختیارات بخش آب است.
وی افزود: مولفه دیگر فعالیتهای بخش آب است. چیزی که ما در شرایط کنونی میبینیم، مجموعه غفلتهایی است که ما را به وضعیت فعلی رسانده است.