سعید تقیپور- بخش عمدهای از اعتبار و حیثیت نظام جمهوری اسلامی در عرصه جهانی به رفتارها و شیوه عملکرد مقامات و مسؤولان سیاسی و اقتصادی در مجامع بینالمللی و محافل دیپلماتیک وابسته است.
یادآوری خاطرات تلخ و ناگوار و به رخ کشیدن رفتارهای نادرست سیاستمداران دولت پیشین ذاتا پدیده مطلوبی نیست اما هنگامی که برای روشن شدن توفیق دولت یازدهم و تبیین دستآوردهای این دولت به ویژه پس از دستیابی به توافق هستهای در سال گذشته لازم باشد یادآوری خاطرات تلخ موجب میشود تا قدر دستآوردهای فعلی را بیشتر بدانیم.
ملت فهیم ایران فراموش نکردهاند که در سال ۲۰۰۸ میلادی هنگامی که محمود احمدی نژاد در پی دعوت تشریفاتی سازمان خوارو بار جهانی (فائو) به نشست این سازمان در شهر رم ایتالیا بدون رعایت ملاحظات سیاسی متداول و رایج همراه وزیر امور خارجه خویش و وزیر کشاورزی وقت عازم این شهر شد، مقامات ارشد آن کشور با نهایت بی اعتنایی از استقبال رسمی از وی سرباز زدند و با اعلام این که ما از او دعوتی نکردهایم نهایت بی احترامی را اعمال کردند در این سفر تظاهرات و اعتراضهایی هم از سوی محافل مخالف ایران تدارک دیده شد و حتی وزیر امور خارجه ایتالیا هم اعلام کرد که هیچ دیدار و مذاکرهای با هیأت ایرانی نخواهد داشت.
این سفر در محافل داخلی انعکاس کمی یافت اما در محافل جهانی بهعنوان یکی از ماجراهای عادی برای محمود احمدی نژاد تلقی شد.
اما در این روزها شاهد سفر دکتر حسن روحانی به ونزوئلا و کوبا در آمریکای جنوبی برای شرکت در نشست سالانه سازمان کنفرانس غیرمتعهدها و در پی آن عزیمت به نیویورک برای شرکت و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد هستیم.
استقبال گسترده و مذاکرات دو و چند جانبه در کاراکاس درمتن و حاشیه کنفرانس غیر متعهدها نشان از تغییری شگرف در وضعیت ایران در مناسبات بینالمللی دارد. استقبال از رییس جمهوری اسلامی ایران و هیأت همراه او برای گسترش مناسبات اقتصادی و سیاسی دو و چند جانبه در شرایط اشاره شده در سال ۲۰۰۸ و رفتارها و سیاستهای دولت پیشین حتی تصور نمیشد.
اما امروز و درپی حضور رییس جمهور و هیأت همراه وی در نیویورک شاهد مذاکرات مشتاقانه سران دولتهای خارجی با آنان هستیم. دیدار با نخست وزیر انگلستان، نخست وزیر ایتالیا، رییس جمهور فرانسه، رییس جمهور ترکیه، رییس جمهور بلغارستان، نخست وزیر نروژ، نخست وزیر سوئد، رییس جمهور سوییس، رییس جمهور اسلوونی در یک برنامه فشرده برای دکتر روحانی سند افتخاری برای دستگاه دیپلماسی کشور به شمار میآید. در کنار این دیدارها ملاقاتهای دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان هم موجب گسترش مناسبات بینالمللی خواهد شد.
نکته مهم قابل اعتنا در این باره این است که این میزان افتخار و دستآورد ارزشمند هنوز ارزشها و یافتههای بسیار دیگری را درپی دارد که به محتوای مذاکرات و چانه زنیهای سیاسی و اقتصادی مقامات جمهوری اسلامی و هیأت همراه دکتر روحانی مرتبط است. این دستآوردها خود به طور مستقل دستورکاری برای همه بخشهای دولتی و خصوصی کشور خواهد بود تادر پی دستیابی به توافقات کلی برای تبدیل نتیجه مذاکرات به قراردادها و اقدامهای بینالملل و دو سویه سیاسی و یا بازرگانی و صنعتی وارد میدان شوند و از این مسیر راهی برای رشد و شکوفایی کشور باز کنند.
در چنین شرایطی خواهد بود که مردم خواهند توانست نتیجه سفرهای مارکوپولویی رییس دولت پیشین را با دستآوردهای پربار دولت یازدهم مقایسه کنند و تفاوت خدمتگزاری به مردم را با فعالیتهای توهمی و وهنآمیز پیشینیان را به درستی درک کنند.