سعید تقی‌پور-رییس شورای سردبیری در نشست پیشین سخنگوی قوه قضائیه مطالبی مطرح شد که واجد نکات قابل توجهی است. ایشان در پاسخ به پرسش‌های خبرنگارانی در باره فرزند معاون رییس جمهور و رییس سازمان محیط زیست مطلبی را اشاره کردند و گفتند که برای فرزند خانم ابتکار حکم جلب صادر شده است در حالی که این پدیده بر اساس یک روال شناخته شده‌ و شگرد قانونی که برخی طلبکاران در پرونده‌های عادی در پیش می‌گیرند، انجام شده است. این دسته از  طلبکاران و یا وکلای آنان با ارائه یک نشانی ناشناخته و ابلاغ سه باره دادخواست از مرجع رسیدگی کننده قضایی درخواست صدور حکم جلب سیار می‌کنند و اغلب هم در روزهای پایانی هفته اقدام به جلب اشخاص می نند تا ضربه روحی و فکری به آنان وارد کنند. اما آن‌چه که تعجب برانگیز بوده است، واکنش سخنگوی قوه قضائیه است که در پاسخ به پرسش خبرنگار بدون ملاحظه حیثیت اشخاص و بدون اعتنا به ماهیت پرونده و بسیاری نکات ریز که همواره و حتی در مورد همه متهمان بزرگ پرونده‌های قضایی و فساد مالی و امثال این‌ها مورد دقت و حساسیت ایشان است، در مقام پاسخ برآمد و به پرسش مذکور جواب می‌دهند و در پی همین پرسش و پاسخ معاندان و بدخواهان دولت همین نکته ناپخته را مورد بهره‌برداری سیاسی قرار داده و ابزار لازم برای هتاکی به معاون رییس جمهور را فراهم می‌کنند. در روز گذشته ایشان در در حاشیه نشست تخصصی بررسی ابعاد حقوقی نفوذ در عرصه اقتصاد سیاسی در جمع خبرنگاران پس از ارائه توضیحاتی در باره این پرونده ماجرا را به صورت درست‌تری تبیین کردند و از خبرنگاران خواستن تا هر مسأله‌ای را با سیاست پیوند نزنند و از تداخل این مسائل به هم خودداری کنند. خبر دیگری که سخنگوی قوه قضائیه در نشست هفته گذشته درباره آن سخن گفته بود، محرز بودن رابطه حسین فریودن دستیار ویژه رییس جمهور با متهمانی که در قوه قضائیه پرونده مفتوح دارند بود. این ‌چنین سخن گفتن بدون مبنای حقوقی و قانونی از هیچ مقامی برازنده نیست به ویژه آن‌که آن مقام مقام قضایی باشد. رابطه داشتن با فردی که متهم است آیا جرم تلقی می‌شود؟ آیا اگر این رابطه جرم باشد منحصر و محدود به حسین فریدون بوده است؟ آیا چنین جرمی در دادگاه به اثب رسیده است؟ آیا رابطه‌ای که آقای محسنی اژه‌ای به آن اشاره کردند منشأ تخلف ئ یا جرائم دیگری بود است؟ و چندین پرسش دیگر در این باره مطرح می‌شود که تنها یک گزینه می‌تواند ابهام در این باره را برطرف کند و ان ترددید درباره نیت و انگیزه طرح کنندگان این پرسش است. آنان که به هرقیمتی حاضرند برای تخفیف جرائم مالی بزرگی که در سالیان استقرار دو دولت نهم و دهم اتفاق افتاده است، دولت یازدهم را بدتر و خلافکار‌تر از آن نشان دهند و راه دیگری برای صدمه زدن به دولت بیابند. اما انتظاری که از یک مقام با تجربه و پرسابقه و در عین حال دارای موقعیت بالای قضایی در دستگاه عدلیه استبسیار بیش از این است. ایشان خود در گفت و گوی هفته پیش خود با خبرنگاران از ماجرایی سخن گفته بودند که گویا بر اساس آن خبرنگاری با دریافت مبلغی از اشخاصی عهد کرده بوده که پرسشی را با ایشان در نشست عمومی درمیان بگذارد و احیانا از این رهگذر فضاسازی بکند. برخورد تند و سرسختانه آقای اژه‌ای با این خبرنگار و طرح این مساله که شاید شما و یا مقام بالاتر شما در رسانه از جایی پولی دریافت کرده اید که چنین مسائلی را مطرح کنید، فارغ از جنبه‌های قضایی که جرم  یا تخلف به شمار می‌آید یا نه و گذشته از لحن تند ایشان در مقام تشریح این اقدام، باید در همان نشست مورد توجه خود ایشان قرار می‌گرفت. اگر طرح پرسش نامربوط و با انگیزه‌های سیاسی و یا امنیتی و یا هر انگیزه ناسالم دیگر برای خبرنگار مورد اشاه آقای اژه‌ای اقدامی نادرست و موجب سرزنش در برابر همکاران و در یک نشست عمومی است برای آنان که با حیثیت معاون رییس جمهور و یا با اعتبار دستیار ویژه ایشان هم بازی می‌کنند و با طرح پرسش‌های نادرست برای منابع خبری ناشناس و  نامعتبر خوراک تهیه می‌کنند و تا ساعتی از اظهارات آقای اژه‌ای نگذشته با ساخت و انتشار کلیپ‌ها و اسلاید‌های فراوان متعدد سعی در تخریب چهره دولت دارند هم باید با همان خطاب و عتاب که -قدری از آن را در اظهارات امروزشان دیدیم- سخن می‌گفتند تا از این رهگذر شأن و منزلت قوه قضائیه مورد تردید قرارداده نشود و سخن‌گوی قوه ناچار از اصلاح  سخنان خود نباشد که این صدمه‌ای است که در صورت تکرار برای قوه قضائیه قابل جبران نخواهد بود. در نگاه دیگر نیز، توجه به این مسأله مهم است که شأن و منزلت دولت و مقام‌های عالی رتبه آن و بستگان و نزدیکان آنان که در جای خود محترم و معتبر است و علاوه بر آن اعتبار و حیثیت دولت هم که امانتی در دستان مقام‌های ارشد کشور به شمار می‌آید نبایستی از دست و زبان مقامات ارشد نظام مورد هجمه و یا صدمه احتمال قرار بگیرد. امیدوارم سخنگ.ی قوه قضائیه از این پس بیش از پیش مراقب باشند تا در تله خبرنگارانی که خود از ایشان شکوه و گلایه دارند نیافتند و اجازه ندهند کسانی با انگیزه‌های ناسالم تریبون سخن‌گویی قوه قضائیه را مورد بهره برداری ناسالم و غیر عادلانه قرار دهند.