نقش رسانه در اقتصاد
محمدصادق مشایخ-رئیس سابق کمیسیون اقتصادی مجمع امور صنفی تهران
ویژه نامه بیست و سومین دوره نمایشگاه مطبوعات
دانشگاه آموزش می دهد تا افکار دانشجو توان دیدن اقتصاد را پیدا کند.
نور برای دیدن موجودات است بدون نور عالم قابل رویت نیست.
اتومبیل بدون نور نمی تواند حرکت کند و به همین دلیل رسانه نور و نمایشگر واقعیت های اقتصادی جهان است.
رسانه نوشت و گفت : در شیر پاستوریزه نباید پالم باشد.
رسانه نوشت : در رودخانه جاجرود نباید فاضلاب روانه شود.
رسانه نوشت و گفت و نشان داد که حریم رودخانه متعلق به ملت است، نمی توان در آن ساخت و ساز کرد.
رسانه نوشت یک سرمایه دار مطرح ، نباید ساختمانی را در مهم ترین خیابان پایتخت با داشتن تخلف و نصب نیوجرسی در مقابل آن به علامت رفع عیب ساختمان، بسازد و دو سال، نیمی از خیابان را برای منافع شخصیش مصادره کند و رسانه نوشت: جنگل ها و حیات وحش متعلق به ملت است و نباید نابود شود.
رسانه پس از دارایی های گفتاری، نوشتاری، دیداری و شنیداری، باید حسی و بویایی هم بشود.
آدام اسمیت، دانشمندی بزرگ و معتقد به بقای بستر در رفاه، براساس ذهن پاک، شفاف و روحانی خود اقتصاد را تعریف کرد و در همه زمینه ها چگونگی تقسیم منافع را بین کارفرما، سرمایه گذار، نیروی کار و ابزار کار تبیین کرد.
در دیدگاه آدام اسمیت، انسان در ازای تفکر و انرژی (کارمایه) می تواند بهره مند شده و دنیا را مرفه کند.
آدام اسمیت معتقد بود، اگر در جامعه، اقتصاد آزاد باشد، همه از آن بهره مند می شوند و توسل به دولت نیازی نیست، زیرا وقتی همه کار کنند، همه بهره مند می شوند.
بطور مثال؛ در ساختن یک ساختمان که در حال حاضر، به انبوه سازی اتلاق می شود؛ آهنگر- سیمانکار- گچ کار- نقاش- نجار- برقکار- آسانسور- اسکلت- جرثقیل (کرین) مشغول به کار می شوند و به همین صورت، جامعه مشغول به کار شده و از فساد دور می شود.
کارشناس رسانه باید در زمینه اقتصاد، توان تجزیه و تحلیل داشته باشد و البته که حاکمیت بر تفکر رسانه فائق است و اگر توان توسعه اقتصاد کلان را نداشته باشد، اجازه نمی دهد کارشناس توانمند و مقتدر برخلاف مشی ناتوانش اظهار نظر نماید و در این جا ضعف نور روشنگر اقتصاد مشخص شده و جامعه به ناتوانی اقتصادی کشیده می شود.
رسانه نورانی و روشنگر، فساد اقتصادی را برای مردم مبرهن می‌کند و درزهای فساد را به مردم نشان می دهد.
جامعه ای که خودش تولیدگر است، واردات کالای مشابه در حالت ضعف بنیادی اقتصاد بنگاه های اقتصادی تولیدگر را به ورشکستگی و نابودی می کشاند.
رسانه چهارچوب های معقول، منطقی، علمی و عدالت محور را، به طوری که همه فعالان اقتصادی بتوانند به ابزارهای مولد قانونی به طور مساوی دسترسی داشته باشند، به جامعه معرفی می کند و این جامعه است که براساس توانمندی ها و تخصص خود، رسیدن به رفاه و درآمد را انتخاب می کند.
رسانه، هر جا فساد یا زمینه ایجاد آن باشد، به مردم نشان می دهد تا جامعه از آن اجتناب کند.
رسانه، قانونمندی اقتصاد و راهکارهای عملی آن را برای جامعه تعریف می کند.
در هزاره سوم، رسانه باید حسی و بویایی هم بشود.
کارشناس رسانه باید در زمینه اقتصاد، توان تجزیه و تحلیل داشته باشد و البته که حاکمیت بر تفکر رسانه فائق است و اگر توان توسعه اقتصاد کلان را نداشته باشد، اجازه نمی دهد کارشناس توانمند و مقتدر برخلاف مشی ناتوانش اظهار نظر نماید و در این جا ضعف نور روشنگر اقتصاد مشخص شده و جامعه به ناتوانی اقتصادی کشیده می شود.
