فریدون مجلسی-کارشناس روابط بین الملل چند روز پیش میان دمشق و تلاویو درگیری نظامی کوچکی به وقوع پیوست که البته در طول ۷ سال پیش که سوریه در آتش جنگ میسوزد، مسبوق به سابقه است. این بار به دلایل مختلفی تلاویو سعی دارد پای سایر کشورها را هم به میان آورد اقدامی که به عقیده برخی کارشناسان،ممکن است مقدماتی برای تحرکات جدید درمنطقه را به همراه داشته باشد. البته این نکته جای عنوان دارد که اسرائیل به دلایل مختلف در طول این سالها به سوریه حمله نظامی کرده است و هربار این اقدام خود را به نوعی توجیه نموده. شرایط در سوریه و همچنین عراق و برخی نقاط در منطقه به‌گونه‌ای رقم خورده است که ایران و متحدان کشورمان دست برتر در معادلات منطقه را داشته‌اند امروز داعش به عنوان بزرگترین مخالف نگرش ایران به طور نسبی از عراق خارج شده و در سوریه نیز فاقد جایگاه قبلی است و هر روز شاهد کوچکتر شدن محدوده تحت نفوذ داعش و برخی از مخالفین سه دولت ایران، سوریه و عراق در منطقه هستیم. اهداف مختلفی این روزها در دستور کار مخالفین سیاست‌های منطقه‌ای ایران قرار دارد. از جمله اینکه کشورمان در پسا داعش و حتی استقرار آرامش در سوریه و عراق دخالتی نداشته باشد. این هدف به منظور کاهش نفوذ ایران در منطقه در دستور کار آمریکا و برخی کشور‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای قرارگرفته است. در حالی که ایران در همین مورد اخیر در سوریه که برخی در صدد هستند سرنگونی یک هواپیمای اف۱۶ را در سوریه به ایران نسبت دهند، هوشمندانه اعلام کرده است هیچگونه دخالتی در این مبحث نداشته است. هرچند حضور مستشاری ایران در سوریه و مقابله با داعش سبب شده که بهانه هرگونه مقابله با حملات تلاویو به دمشق تحت شعاع قرار بگیرد، اما ایران هوشمندانه اعلام کرده نقشی در حوادث اخیر نداشته است. ایران روسیه و حتی ترکیه در حال تکمیل کردن پازل جدیدی در مورد منطقه هستند. پازلی که اگر تکامل پیدا کند به احتمال زیاد نوعی همگرایی بیشتر در منطقه ایجاد خواهد شد. همگرایی در در انتها به همراهی دولت ها و ملت‌های منطقه به کنار گذاشتن اختلافات منطقه خواهد انجامید. ایجاد نو.عی مصاحله بین کشورهای منطقه برای حفظ ثبات و امنیت منطقه منجر ایجاد تحولات اساسی در منطقه خواهد شد، به نظر میرسد ایران و در مرحله بعد ترکیه میتوانند آغازگر حل و فصل مشکلات منطقه باشند. گفت و گو‌های ایجاد شده در مورد سوریه در آینده می‌تواند بر سر سایر منافشات منطقه‌ای در ابعاد متفاوت ایجاد شود. عدم ایجاد این همگرایی به ضرر کشورهای منطقه است و دیپلمات های ایران تلاش دارند در این دام نیفتند.