با آغاز سال جدید، نهمین دوره هیأت نمایندگان اتاقهای بازرگانی سراسر کشور فعالیت خود را به طور رسمی آغاز و نمایندگان اتاقهای برای حضور در جمع اعضای هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران معرفی و در آخرین ماه از بهار امسال، با رأی ایشان، هیأت رئیسه اتاق بازرگانی ایران تعیین میشوند.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، اگرچه همچنان سهم بخش خصوصی از اقتصاد کشور با آنچه در اسناد بالادستی نظام قید شده فاصله زیادی دارد، اما افزایش اعتبار و سهم این بخش و همچنین عملکرد تأثیرگذار اتاقهای بازرگاین در اقتصاد کشور موجب شده تا انتخابات هیأت نمایندگان در اتاقهای بازرگانی، خصوصا در چند دوره اخیر، حساسیت زیادی پیدا کند و این حساسیت برای انتخاب هیأت رئیسه اتاق بازرگانی ایران بیشتر باشد.
اگرچه تهران نیز چون ۳۳ اتاق بازرگانی دیگر یکی از اتاقهای بازرگانی شهرستانها محسوب میشود، اما به دلایلی چون تمرکز مدیریت اقتصاد کشور، دارا بودن بیشترین کارت بازرگانی و تومر فعالیتهای اقتصادی در پایتخت، اتاق بازرگانی تهران در مقایسه با دیگر اتاقها از قدرت و نفوذ بیشتری در اتاق ایران برخوردار است.
قدرت و نفوذ تهران موجب شده تا در میان ۳۴ اتاق بازرگانی همواره سهم تهران در هیأت رئیسه اتاق ایران بیشتر باشد تا جاییکه به طور معمول ۳ تا ۴ کرسی از ۷ کرسی هیأت رئیسه در اختیار اتاق تهران است و تا جاییکه میانه راه فعالیت هیأت نمایندگان دوره هفتم هیچ یک از نمایندگان اتاقهای شهرستانها فرصت نشستن بر کرسی ریاست را نداشتهاست و با استعفاء محمد نهاوندیان رئیس این دوره، برای اولین بار غلامحسین شافعی رئیس اتاق مشهد به عنوان رئیس اتاق ایران انتخاب شد و در دوره هشتم نیز محسن جلالپور رئیس اتاق کرمان براین مسند تکیه زد و پس از استعفای وی برای دومین بار شافعی سکان هدایت اتاق ایران را به دست گرفت.
قابل توجه اینکه در تمامی این دورهها حداقل ۳ و حداکثر ۴ نفر از کرسیهای هیأت رئیسه در اختیار تهرانیها بوده است.
اما در دوره نهم شرایط تغییر کردهاست و اتاق تهران که همچون دوره هشتم در ید قدرت ائتلاف فرداییها است، به حداقل سه کرسی هیأت رئیسه اتاق ایران چشم دارد و البته همچنان زمزمه نامزدی مسعود خوانساری رئیس دوره هشتم اتاق تهران، برای نشستن بر کرسی ریاست اتاق ایران مطرح است.
اما برخلاف دوره گذشته که در جمع ائتلاف فرداییها حداقل سه گزینه بالقوه برای ریاست اتاق تهران وجود داشت، عدم حضور پدرام سلطانی و مهدی جهانگیری در انتخابات اخیر این امتیاز را از اتاق تهران سلب کرده و در صوریتکه مسعود خوانساری رئیس اتاق ایران شود، جایگزین وی برای ریاست اتاق تهران چالش بزرگ پیش روی ائتلاف فرداییها میشود، مگر اینکه خوانساری مصمم به ریاست بر هر دو اتاق باشد که این گزینه هم دور از منطق به نظر می رسد و وی میداند داشتن همزمان این دو مسؤلیت، کار خطیر و سنگینی است.
اما گروهی در جمع ائتلاف فرداییها به دنبال این هستند تا با ریاست خوانساری بر اتاق ایران، قدرت در اتاق بازرگانی تهران و همچنین ائتلاف فردا را در اختیار بگیرند که در صورت تحقق این مهم بعید نیست که در آینده ائتلاف فردا دو یا چند پاره شده و گروههایی جدیدی تشکیل شوند، چنانکه ائتلاف فرداییها خود روزگاری در جمع تحولخواهان حضور داشتند.
اما تنها گزینه مطرح برای ریاست بر اتاق بازرگانی ایران، مسعود خوانساری نیست و چهرههای شناخته شده و اثرگذار دیگری نیز در اتاق بازرگانی حضور دارند که میتوانند عهده دار این مسؤلیت شوند که از آن جمله میتوان به غلامحسین شافعی رئیس و حسین سلاحورزی نائب رئیس اتاق ایران اشاره کرد.
اگرچه برخی نظرسنجیها از کاهش محبوبیت شافعی نسبت به دو دره قبل خبر میدهند، اما تجربه دو دوره ریاست بر اتاق ایران، اندختهای نیست که بتوان نادیده گرفت و مضاف براینکه همچنان گروههایی تلاش میکنند با خط کشی و اختلاف افکنی، جریان تقابل تهران و شهرستان را داغ نگهدارند و در صورت موفقیت ایشان شافعی شانس بیشتری برای ریاست بر اتاق ایران را دارد.
حسین سلاحورزی دیگر گزینهای است که احتمال نشستن او بر کرسی ریاست اتاق ایران با نزدیک شدن به زمان انتخابات افزایش مییابد. سلاحورزی که علاوه بر ریاست بر اتاق خرمآباد تجریه نائب رئیسی اتاق ایران را دارد.
وی در جریان انتخابات دوره نهم یکی از چهرههای شاخص و اصلی ایجاد جریان سوم در اتاقهای بازرگانی بود که ضمن تلاش برای حذف تفکری که اتاقهای شهرستان را در برابر اتاق تهران قرار میدهند، به دنبال تحقق شایسته سالاری در اتاقهای بازرگانی است، این جریان قدرتمند که اولویت رفتار انتخاباتی خود را براساس اخلاق مداری تعریف کرده بود، بدور از هیاهو و مجادلههای معمول انتخاباتی، موفق شد قریب به اکثریت نامزدهای خود در اتاقهای شهرستانها را وارد هیأت نمایندگان کند.
حال باید منتظر ماند و دید جریان نوظهور در ائتلاف فردا موفق میشود با دور کردن خوانساری از اتاق پایتخت ضمن نفوذ در اتاق ایران به واسطه حضور رئیس تهرانی، قدرت در اتاق تهران را در اختیار بگیرد، یا جریانی که منافع خود را در کانال اختلاف تهران وشهرستانها پیگیری میکند، پیروز خواهد شد و یا جریان سوم که شایسته سالاری را اولویتگذاری کردهاست، موفقیت خود در انتخابات اتاقهای شهرستانها را در انتخاب هیأت رئیسه اتاق ایران تکرارخواهد.