خاک بستری حیاتی برای کره زمین است که این روزها چندان توجهی به آن صورت نمی گیرد و ادامه این روند منجر به از دسترس خارج شدن و از بین رفتن این عنصر حیاتی می شود.
به گزارش ایرنا، خاک شاید در نگاهی سطحی و بدون مطالعه به عنوان بی ارزش ترین داشته های کره زمین به حساب آید، در حالی که وجه تمایز این سیاره خاکی با دیگر سیارات، برخورداری از پوشش مغذی به نام خاک است.
خاک که به عنوان بستر و پوششی بر روی پوسته های مرکزی زمین است، نقشی بسیار کلیدی در تداوم حیات دارد و به عنوان ریشه گاهی برای نباتات است.
اهمیت خاک زمانی بیشتر آشکار می شود که اگر با کمبود یا نبود آب مواجه شویم می توان با استفاده از دستگاه های آب شیرین کن از دریا آب شیرین استحصال کرد، ولی اگر خاک از بین برود، این خسارت با هیچ دستگاه پیشرفته ای جبران نمی شود.
سال هاست که تغییر اقلیم تهدیدی برای خاک شده است زیرا زمانی که با کمبود بارش و خشکی زمین مواجه می شویم، خاک استحکام خود را از دست داده و فرسایش های زیادی را هر ساله شاهد هستیم.
از طرف دیگر گاه کشاورزی غیراصولی و بهره کشی زیاد از خاک کشاورزی، این بستر حیاتی را فقیر و با خطر مواجه کرده است.
بر اساس آمار اعلام شده برای ایجاد یک سانتیمتر خاک بین ۲۰۰ تا ۸۰۰ سال زمان نیاز است که این ارزش بالای این عنصر حیاتی باعث شده تا کمتر کشوری حاضر به فروش خاک خود به ویژه در شرایط اقلیمی که جهان را فراگرفته، باشد.
کارشناسان اعلام کرده اند که میزان فرسایش خاک در ایران ۵ برابر متوسط جهانی است که نشان دهنده رفتاری ناصحیح با بستر زمین است به طوریکه در ایران سالانه ۲۶ تن در هکتار فرسایش خاک داریم در حالیکه متوسط جهانی پنج تن در هکتار است.
اکنون وضع خاک کشاورزی به گونه ای شده که معاون آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی با بیان اینکه خاک اصلی ترین منبع توسعه همه جانبه اقتصادی به شمار می رود، گفته بود: اکنون غفلت از منابع خاک مهمترین کاستی در بخش کشاورزی و زیستی کشور است.
علیمراد اکبری اضافه کرده بود: به رغم اینکه در کشور وضعیت آب و خا ک مناسب نیست ولی هرگونه برنامه ریزی بدون در نظرگرفتن خاک معنا و مفهومی ندارد زیرا خاک هم بستر حیات جانوران و گیاهان بوده و هم مخزنی برای آب است و اگر خاک را درنیابیم قطعا برنامه ریزی برای آب معنایی ندارد.
