علیرضا امامی فرد-در این روز های گرم تابستان که حرارتش بسیاری از مردم را کلافه کرده،اما حرارت گیشه‌های سینما  به کام فیلمسازان خوش آمده است. در این روزهای گرم این سینمای ایران اکران فیلم «دوازده صندلی» بهانه ای بود تا با یک تهیه کننده و کارگردان این فیلم به گفتگو بنشینیم. اما شاید می توان گفت حال این روزهای اسماعیل براری کارگردان فیلم ۱۲ صندلی خوب باشد که بعد از چهارسال بالاخره توانست مجوز اکران فیلمش را بگیرد. در خلاصه داستان فیلم «دوازده صندلی» آمده: هیچ انسان عاقلی ارزشمندترین دارایی خود را در صندلی عقب اتومبیلش مخفی نمی کند. پس هویدا نخست وزیر رژیم پهلوی هیچگاه عاقل نبوده است! مسابقه ای تند و نفسگیر برای یافتن پیکان هویدا آغاز می شود. چه کسی به دارایی ارزشمند هویدا دست خواهد یافت. «دوازده صندلی» عنوان آخرین ساخته سینمایی اسماعیل براری است که بعد از نمایش در جشنواره سی و یکم فیلم فجر و با لغو پروانه نمایش، اکرانش به مدت چهار سال به تعویق افتاد. این فیلم سرانجام بعد از دو سال مجدداً موفق به دریافت پروانه نمایش شد و پس از تبدیل آن از نگاتیو به دیجیتال قرار است از اواخر ماه جاری در گروه آزاد اکران عمومی شود. در ادامه مصاحبه جهان اقتصاد با این کارگردان سینما را مطالعه می‌کنید. *بهتر است مصاحبه را با این سوال شروع کنیم که چرا با اکران فیلم مخالفت شد؟چه اتفاقی افتاد که حالا فیلم شما اجازه اکران را دارد؟آیا دلایل سیاسی باعث این اتفاق شد؟ خب فکر می کنم این من نیستم که باید به این سوالها پاسخ بدهم. در واقع وزارت ارشاد باید پاسخگو باشد. فیلم راجع به پیکان های هویدا، نخست وزیر زمان شاه است!طبیعی است که می شود ازآن برداشت سیاسی استنباط کرد. ولی آیا این مجوزی برای راکد کردن سرمایه یک تهیه کننده سینماست؟فیلمی که قواعد را بطور روشن رعایت کرده و دارای پروانه ساخت و تصویب سناریو و... بوده؟ *قطعا اینکه مخالفت شده کار درستی نیست.... به نظر می‌رسد همه این ممانعت‌ها فایده‌ای هم برای عاملان آن نداشته است البته. اساسا این روش در هیچ کجای دنیا سودی برای حکومت ها نداشته و تنها انسانهای عبوس و تنگ نظر خیال می کنند که با سانسور و توقیف آثار به نتیجه دلخواهشان می رسند. واقعیت این است که عالم خلقت دست به کار می شود و بطور شگفت آوری نقشه های این افردا را برهم می ریزد!... از شما می پرسم، کدام اثری که توقیف شده، در نهایت نابود شد؟ و متقابلا کدام مدیر و حاکمی در پس سانسور و توقیف، موجه و آبرومند باقی ماند؟ *شروع اکران این فیلم چه روزی است؟ ۲۷ مرداد، چهارشنبه! *طبق صحبت هایی که کردید به نظر می رسد که فیلم ماهیت تاریخی دارد. راستش نه. ما فیلمی تاریخی نساخته ایم. این اقتباسی از رمانی به همین نام ، و قدمت ۸۸ ساله است! به گفته داریوش رعیت فیلمنامه نویس این فیلم: «تصور کنید که هویدا سوار پیکان می شده. تصور کنید که سال ها بعد از انقلاب عده ای با تصور این که گنجینه ای در پیکان هویدا مخفی شده به دنبال آن می گردند،  و باز هم تصور کنید که پس از گذشت این سال ها دوازده پیکان مشخصات خودروی مزیور را دارند. مسابقه ای نفس گیر برای یافتن پیکان و گنج مجهول بین آدم های مختلفی در می گیرد و در این میان هر پیکان نقبی است به واقعیت های تلخ و شیرین سیاسی و اجتماعی جامعه ی امروز... پس از چند سال دوازده صندلی سرانجام در پایان مرداد ماه اکران می‌شود. بدون رانت و هیاهوی تبلیغاتی.» *به نظر می رسد شما فیلم های دیگری هم ساختید که توقیف شده. بله. فیلم کویر مرگ با حدود ۲۰ الی ۲۵ حضور موفق بین المللی ... و گزارش مریم ، یک فیلم در حوزه دفاع مقدس! *فیلم آشیانه چطور؟؟ آن فیلم را که دیگه فراموش کرده ام.... متعلق به  سالها پیش است... البته همان زمان ساخت، به همت یک مدیر شجاع و دانا در شبکه ۲، سریالش پخش شد ولی نسخه سینمایی آن در محاق قرار گرفت! *این که تعدادی از فیلم های شما توقیف شده،به این علت بوده که شما همیشه خواستید شفاف و بی پرده صحبت کنید یا دلایل دیگری وجود دارد؟ متاسفانه باید عده ای از گردونه فرهنگ خارج شوند تا دیگر چنین مشکلاتی میش نیاید. افرادی که بیشتر نقش چوب، لای چرخ های تولید فکر و فرهنگ را بازی می کنند و برای بقای سیاسی، یک عرصه آرام و خاموشی را می پسندند. *خیلی عجیب است..شما یک فیلم در حوزه دفاع مقدس هم داشتید که توقیف شد!؟ متاسفانه بله و مدیری که آنوقت در راس بنیاد فارابی و مسبب این جنایت فرهنگی بوده و از قضا در پی شکایت من به دفتر وزیر ارشاد وقت، محکوم هم شده؛...دارد راست راست راه می رود و ماهیانه از بودجه مردم بی گناه ایران حقوق دریافت می کند! *برنامه ای هم برای روز افتتاحیه دارید؟؟ مسلما از همه بچه های سازنده این اثر دعوت خواهم کرد که همزمان در سینماهای نمایش دهنده حضور پیدا کنند تا دیداری تازه شود... آخر می دانید، پس از آن جشنواره فجر که به نمایش درآمد، علیرغم این که اعلام شده بود : نمایش در جشنواره به منزله پروانه نمایش عمومی است،؛فیلم بلافاصله در قوطی قرار گرفت و ما هم چندان موفق به دیدار فیلم نشده ایم! *مطلبی مانده که شما در آخر بخواهید بگویید؟ جای آنست که خون موج زند در دل لعل، زین تغابن که خذف می شکند بازارش!