علیرضا امامی فرد-من سالوادور نیستم شروع کننده رکوردهای فوق‌العاده سینمای ایران در فروش شد، فیلمی که فروش فوق العاده ای داشت و توانست بسیاری  را به سینما بکشاند. مردمی که به نظر می رسد این روزها با نه تنها با سینما آشتی کرده اند بلکه دوستان صمیمی برای هم شده اند. علت فروش من سالوادور نیستم به بحثی میان کارشناسان مبدل شد. عده ای تبلیغات ماهواره ای بسیار موثر می دانستند و عده ای هم فضای ایجاد شده در دو سه سال اخیر. برخی معتقد بودند که وجود عطاران باعث کشاندن مردم به روی صندلی های سینما بوده و بعد از اتمام اکران فیلم دوباره فیلم ها به همان فروش قبل بر میگردند. اما بعد از آن ۵۰ کیلو آلبالو هم جدا خودی نشان داد. فیلمی که بسیار بحث برانگیز بود اما توانست فروش خیلی خوبی را داشته باشد. خیلی ها بعد از فروش ۵۰ کیلو البالو صحبت خود را درباره فروش فیلم به واسطه عطاران را پس گرفتند. به نظر این عده حضور رضا عطاران یکی از عوامل فروش است و شاید بتوان عطاران را واسطه ای نام برد که باعث شد مردم فاصله خود را با سینما کم کنند. بسیاری معتقد بودند که مردم فقط با فیلم های طنز آشتی کرده اند و علاقه ای به فیلم های جدی ندارند. این ادعا هم با اکران ابد و یک روز برچیده شد.گرچه بسیاری از حرف خود عقب نکشیدند و معتقد بودند که ابد و یک روز به علت دریافت جوایز متعدد باعث شده مردم را کنجکاو کند تا مردم این فیلم را ببینند. نظریه آشتی مردم با فیلم های طنز با اکران بارکد مستحکم تر شد. وقتی بارکد که یک فیلم طنز بود و توانست فیلم پرفورشی باشد همگان را به این باور کشاند که مردم علاقه شدید به خندیدن دارند و فیلمهای طنز نیاز مخاطبین سینمای ایران است.  چرا که در همان زمانی که بارکد در حال اکران بود چند فیلم جدی نیز در حال اکران بود که مانند بارکد مورد استقبال قرار نگرفت. اما پیچیدگی چرایی آشتی مردم با سینما با اکران دراکولا بیشتر شد. چرا که در دراکولا رضا عطاران کارگردانی و بازی می کرد اما به هیچ وج نتوانست موفقیت من سالوادور نیستم را به دست آورد. به نظر می رسد بهانه ای هم نمی توان بر عدم موفقیت این فیلم آورد. دراکولا هم  در ماهواره تبلیغ می شد. دراکولا هم عطاران داشت، اما دراکولا، من ساواردور نیستم نشد. دراکولا که رقیب تنگانگش فیلم زاپاس بود علاوه بر بارکد به زاپاس هم عرصه را باخت.  شکست نسبی دراکول خط بطلانی هم بر فرضیه تاثیر رضا عطاران در فروش بود و هم خط بطلانی بر نظریه محبوبیت فیلم های طنز . اکران بسیار موفق لانتوری اما تمام فرضیه ها را یک جا به چالش کشید.  اثر رضا درمیشیان  که در حال حاضر در سینمای ایران آقایی می کند و رکورد فروش در روز اول را هم زد هم چنان مخاطبان را به سوی خود می کشاند. فیلمی که جدی است و طنز نیست. فیلمی که خبری از عطاران در آن نیست و مهمتر از همه آنکه اصلا فیلمی نیست که بخواهد با مخاطبانش شوخی کند، کاملا جدی است و اگر کسی به بهانه شاد بودن بخواهد این فیلم را ببیند شدیدا سخت در اشتباه است. لانتوری با همه این خصوصیات که حتی باعث شده برخی در حین تماشای فیلم چشمانشان را بگیرند و نتوانند فیلم را تا آخر ببینند توانسته فروش خوبی در دو هفته اکران داشته باشد. باید به برخی از نظریه پردازان گفت که این یک فیلم جدی است پس این فیلم چرا فروش رفته؟ گرچه برخی برای فروش هر فیلم دلیل می‌آورند که به عنوان مثال فروش فیلم به خاطر حواشی است و به خاطر فلانی است و غیره، اما آیا در دوره دولت قبل این حواشی بیشتر نبود؟ پس چرا فیلم ها با وجود حواشی فراوان فروش چندانی نداشتند؟ نکته مهم که برخی از کارشناسان معتقدند این است که فضای امید در جامعه حکم فرماست. با همه مشکلات موجود اما مردم گویی به آینده امیدوارتر هستند و همین باعث شده تا مردم به سینما بروند. همین امید در کارگردانها هم هویداست. کارگردانانی که با وجود توقیف فیلمهایشان در دولت قبل، با روی کار آمدن این دولت با امید به اکران فیلمهای جدید یا توقیف شده شان گرفتند و دوباره وارد عرصه شدند. یکی از علتهای دیگر که برخی آن را بسیار تاثیرگذار می دانند تبلیغات شبکه های ماهواره ای از جمله شبکه جم است که با وجود روی آوردن مردم به دیدن شبکه های ماهواره ای و دنبال کردن برنامه های آن می تواند برای دیده شدن هر چه بیششتر این فیلم ها کمک کند. البته این نکته نیز حیز اهمیت است که برخی نهادهای قانونی با این اقدام شبکه جم به شدت مخالف و در پی توقف آن هستند. لازم به ذکر است که به برخی از کارگردانان نیز تذکر داده شده است.   سینما نه تنها روزهای خوبی را سپری می کند که روزهای خوبتری را پیشرو دارد.  انتظارها برای دیدن فیلم فروشنده اصغر فرهادی تا چند روز دیگر تمام می شود و از ده شهریور این فیلم روی پرده سینما دیده می شود که باید منتظر ماند و دید آیا اتفاق و رکورد جدیدی در این فیلم زده می شود یا خیر؟ و دومین فیلم هم ای آدمها از از رخشان بنی اعتماد است که از اول شهریور اکران می شود. بنی اعتماد بعد از فیلم قصه ها که محصول سال ۱۳۹۰ بود این فیلم را روی پرده می برد. حال و روز سینمای ایران احتمالا به دلیل ترکیبی از عوامل یاد شده در بالا خوب است. آن چه اهمیت دارد بازشناسی بهتر سهم هر یک از عوامل در این بهار شیرین است تا با پاییزی زود هنگام مواجه نشویم.