خبرگزاری ایلنا نوشت: امید شکری کله سر در مورد تاثیر قردادهای منعقد شده در دوران پسابرجام بر بخش انرژی کشور گفت: بازار انرژی چه در بعد منطقه‌ای و چه در بعد جهانی از تنش‌های سیاسی تاثیر می‌پذیرد، وجود تنش در مناطق عمده صادر کننده نفت تاثیرمستقیمی برقیمت نفت دارد. ایران در دوران پسا برجام درنظرداشت که با جذب سرمایه و تکنولوژی خارجی بتواند با افزایش تولید نفت و گاز به جایگاه خویش در بازار جهانی انرژی دست یابد.

وی ادامه داد: تا فروردین ۹۷ بجز قرارداد با کنسرسیوم توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و قرارداد طرح توسعه میدان‌های آبان و پایدارغرب با شرکت روسی زاروبژنفت، قرارداد عمده دیگری منعقد نشد. هر چند این قرارداد‌ها هم تاکنون عملیاتی نشده‌اند این شرکت‌ها مانند دیگر شرکتهای فعال عرصه انرژی منتظر تصمیم کاخ سفید مبنی بر ماندن و یا خروج آمریکا از برجام و تحریم احتمالی آمریکا بر صنعت انرژی ایران هستند.

وی افزود: طی ماههای اخیر هم بحث امضای قرارداد با شرکت لوک اویل روسیه و شرکت دولتی نفت اندونزی (پرتامینا) برای توسعه مخزن بنگستان، میدان منصوری و میدان نفتی آب تیمور به گوش می‌رسد، بطوریکه ۲۸ مارس رییس شرکت پرنامینا درمصاحبه با خبرگزاری رویترز از احتمال امضای قرارداد این شرکت با ایران برای توسعه میدان منصوری درماه اردیبهشت خبر داد. به گفته وی این شرکت قصد دارد طی برنامه ۵ ساله میزان تولید این میدان از ۲۵۰۰۰ بشکه در روز به ۶۰۰۰۰ بشکه خواهد رسید و نفت تولیدی از این میدان به اندونزی صادر خواهد شد.

این کار‌شناس انرژی در مورد نیاز تکنولوژیکی بخش انرژی ایران گفت: اکثر میادین نفتی ایران در نیمه دوم تولید خویش هستند و تولید این چاه‌ها سالیانه ۸ درصد کاهش می‌یابد و برای افزایش تولید و بازده این چاه‌ها سرمایه و تکنولوژی روز مورد نیاز است و هر گونه تاخیر در جذب سرمایه و تکنولوژی خارجی باعث کاهش میزان تولید نفت ایران، کاهش درآمد ارزی و از دست رفت تدریجی سهم ایران در بازار نفت خواهد شد.

وی ادامه داد: در بخش گاز طبیعی که بجز صادرات به ترکیه، صادرات عمده دیگری نداریم، برای افزایش صادرات گاز طبیعی همزمان با کاهش مصرف داخلی نیازمند جذب سرمایه خارجی جهت توسعه فازهای دیگر پارس جنوبی است که سهمی ٧٠درصدی در تولید گاز ایران دارد. بطوریکه اگرشرکت‌های غربی و صاحبان تکنولوژی وارد این پروژه نشوند، تولید گاز این میدان با مشکل روبه رو شده و کشور دچار خسارت خواهد شد.

وی گفت: در بخش گاز مایع یا ال ان جی هم بدون جذب سرمایه خارجی امکان تکمیل پروژ‌ها ی نیمه تمام ازجمله پروژه ایران ال ان جی نیست. بطوریکه چند ماه پیش قرارشد با بکارگیری کشتیهای که گاز طبیعی را به ال ان جی تبدیل می‌کنند ایران به صادرکنندگان ال ان جی بپیوندد که این امر هنوز هم محقق نشده است.

این کار‌شناس تصریح کرد: هر چند ایران اگر بتواند سرمایه لازم برای تکمیل پروژه‌های ال ان جی خویش را جذب کند با توجه به اشباع بازار ال ان جی، ایران شانس زیادی برای حضور فعال در این عرصه را ندارد.

وی با اشاره به قراردادهای دیگر کشورهای منطقه در بخش ال ان جی گفت: این در حالی است که گاز پروم درصدد صادرات ال ان جی به پاکستان است، در ماههای اخیر هم انتقال گاز ترکمنستان به افغانستان، پاکستان و هند به امضای رهبران این کشور‌ها رسید.

وی ادامه داد: دریافت اولین محموله ال ان جی امریکا از سوی هند و انعقاد قردادی به مدت بیست سال، پهلو گرفتن محموله‌های ال ان جی در بنادر ترکیه، پروژه ترک استریم و تاناپ که به سرعت در حال اتمام است و تمامی این پروژه‌ها یعنی کم شدن سهم گاز ایران در بازارترکیه واتحادیه اروپا.

وی افزود: در بخش انرژی‌های تجدید پذیرهم نیاز به سرمایه و تکنولوژی خارجی مشهود است و با افزایش سهم انرژی‌های تجدید پذیردرسبد انرژی کشور وافزایش سهم این انرژی‌ها در تولید الکتریسیته هم امکان افزایش صادرات گاز فراهم می‌شود و هم با بهره گیری از این انرژی‌ها امکان افزایش صادرات برق به کشورهای فراهم می‌شود.

وی با تاکید برابزار دیپلماسی در صورت اعمال تحریم‌های جدید گفت: با بازنگری درسیاست خارجی و دیپلماسی فعال می‌توان هم تنشهای موجود در منطقه را مدیریت کرد و هم در بازار منطقه‌ای انرژی فعال بود. تحریم احتمالی آمریکا و خروج احتمالی از برجام تاثیر مستقیمی بر صنعت انرژی ایران خواهد داشت و در صورت تحریم احتمالی امکان اینکه توتال از پروژه فاز ۱۱ پارس جنوبی کنار بکشد کم نیست.

وی افزود: شرکتهای علاقمند به حضور در صنعت انرژی ایران کم نیستند باید شرایط حضور آن‌ها را فراهم نمود و با توجه به حضور فعال عربستان، روسیه وعراق در بازار نفت، در صورت تحریم احتمالی این بیم می‌رود که سهم ایران در بازارهای منطقه‌ای در اختیار رقبای ایران قراربگیرد.

وی با اشاره به بازار هند گفت: هند به عنوان یکی از کشورهایی که قرار بود وارد کننده گاز طبیعی ایران باشد حالا مشتری آینده گاز ترکمنستان خواهد بود و به وارد کننده ال ان جی آمریکا تبدیل شده است که نشان می‌دهد باید برای مواجه با هر گونه تحول و تنش در بازار انرژی سناریوهای مختلفی آماده کرد و در شرایط مختلف بکار گرفت.