دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران مطرح کرد:
گروه امورزیربنایی-ایران یکی ازکشورهایی است که مناطق شهری آن دارای آسیب پذیری زیادی است. مخاطرات متعددی کلان شهرهای ایران را تهدید می کند از زلزله و سیل گرفته تا آلودگی آب و هوا و فرو نشست زمین، اما شهرهای ما در برابر این مخاطرات چقدر آمادگی دارند؛ تجریه سیل ها و زلزله های مختلف درشهرهای کشور نشان می دهد که اگر بادی با سرعت در شهری بوزد و یا بارانی تند ببارد می تواند میلیاردها تومان خسارت مالی بر جای بگذارد و به دلیل اتفاقات قابل پیشگیری جان بسیاری از شهروندان را بگیرد .
به گزارش جهان اقتصاد، همین امر موجب شده است سند برای افزایش تاب‌آوری شهرها تدوین شود که شامل ۱۰ اصل سازماندهی، تأمین منابع، حفاظت زیرساخت‌ها، توجه به ظرفیت‌های اجتماعی و مدنی در جامعه، توجه به آموزش‌های عمومی و نقش آموزش و پرورش، بازسازی و بازتوانی در جامعه، تأکید بر حوزه زیست‌بوم شهری (به طور مثال در بحث بحران توجه به شهر تهران توجه نشود و حاشیه شهر نیز مورد توجه قرار گیرد)، شناسایی خطرات و نقاط ریسک‌پذیر، مقررات و برنامه‌ریزی برای کاربری اراضی همجوار از لحاظ سازگاری و ناسازگاری، توجه به مقاومت‌پذیری سازمانهای حیاتی در برابر بحران مانند آتش‌سازی و مراکز انتظامی و... (یعنی مراکزی که باید خود در برابر بحران بیشترین نقش را ایفا کنند، در برابر هر بادی نلرزند) و سیستم هشدار سریع است.
نائب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران سه شهر از کانادا یعنی تورنتو، ونکوور و کالگری را در صدر تاب آورترین شهرهای دنیا عنوان کرد و گفت: شهرهایی مانند داکا، جاکارتا، مانیل و قاهره نیز در فهرست آسیب پذیرترین شهرهای جهان هستند.
سید محسن طباطبایی در نشستی با موضوع تاب آوری شهری که با حضور جمعی از کارشناسان، اهالی رسانه و دانش پژوهان برگزار شد، با تاکید بر اینکه شهرگرایی علی رغم تمرکز فرصتها و امکانات خطرات را نیز در محیط های شهری متمرکز کرده است، گفت: تاب آوری در نقطه مقابل آسیب پذیری قرار دارد و پاسخی است که شهر به بلایا می دهد و امروزه تمام شهرهای دنیا طرح و برنامه های خود را بر این اساس جلو می برند و در تلاش برای ساخت شهرهای منعطف و تاب آور هستند.
طباطبایی با بیان اینکه شهر تاب آور، شبکه ای پایدار از سیستم های کالبدی و جوامع انسانی است، در این زمینه توضیح داد: سیستم های کالبدی، مؤلفه های ساخته شده و طبیعی شهرند که شامل جاده ها، ساختمان ها، زیر ساخت ها، ارتباطات و تاسیسات تأمین انرژی و همچنین مسیرهای آب، خاک، توپوگرافی، جغرافیا و سیستم های طبیعی هستند.
مدیر مسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری با تاکید بر اینکه شهرهای تاب آور ممکن است در برابر نیروهای حاصل از مخاطرات خم شوند ولی دچار شکست نمی شوند، افزود: سال ۲۰۰۵ کشورهای عضو سازمان ملل چارچوب اجرایی هیوگو را برای کاهش مخاطرات طبیعی امضا کردند که این چارچوب به صورت جامع نقش دولتها و سازمانهای ملی و بین المللی، اجتماعات داوطلب، بخش خصوصی، دانشگاهها و مراکز آکادمیک، را در تلاش برای تاب آور ساختن شهرها به وضوح مشخص می کند.
کارشناس ارشد مسائل شهری با اشاره به اینکه با وجود پایین آمدن آمار تلفات بعد از این چارچوب، هنوز هم میزان خسارات و تلفات ناشی از مخاطرات طبیعی چشمگیر است، گفت: در سال ۲۰۱۴ در جهان ۱۸۹ مورد حادثه طبیعی رخ داده است؛ باران سنگین در افغانستان که با رانش زمین همراه بود منجر به کشته شدن بیش از ۲۵۰ گردید؛ سیل در شمال هند و پاکستان ۶۶۵ نفر را به کشتن داد؛ در چین ویتنام و فیلیپین گردباد منجر به مرگ ۱۷۶ نفر و خسارت ۵ میلیارد دلاری شد، برف و بوران ۵۰۰ نفر را در پرو تلف کرد و در مجموع بلایای طبیعی ۱۰۱ میلیارد دلار خسارت به بار آورده است.
طباطبایی مزدآبادی شمار زیاد این دست تلفات را نشانگر آسیب پذیری شهرها به خصوص در آسیا خواند و گفت: در کشور ما نیز بلایای طبیعی به طور سالیانه به کرات اتفاق می افتد و توام با خسارات جانبی و مالی بسیار است که مورد اخیر آن یعنی سیل آذرشهر و عجب شیر بسیار تاسف بار و مهلک بود و ۴۰ کشته و صدها میلیارد خسارات به بار آورد.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه این حادثه و موارد مشابه همگی نشان دهنده آسیب پذیری بسیاری از شهرهای کشور در مقابل چنین بلایایی است، افزود: غفلت از موضوع تاب آوری شهری می تواند در آینده به فاجعه در بسیاری شهرها منجر شود و لذا سرمایه گذاری کلان در زیرساختهای شهری، آموزش شهروندان برای مواجهه و مقابله با بلایای طبیعی، ظرفیت سازی در مدیریت شهری، بالا بردن توان تکنیکی شهر، همگی مولفه هایی هستند که شهر را تاب آورتر می کنند.
