کدخبر: 42724
20:39
1395/07/27
علیرضا خوشبخت-در حالی که در چند روز تنها خبر استعفا یا برکناری وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی در محافل سیاسی و مطبوعاتی کشور به گوش می‌رسید، روز گذشته استعفای تکلیفی وزرای فرهنگ و ارشاد و ورزش وجوانان به سرعت از حالت شایعه به خبر تایید شده، مبدل شد. خبر استعفای وزیر آموزش و پرورش نیز تا لحظه تنظیم این مطلب در گیرودار اعلام و تکذیب است. وقوع این اتفاق نشان از آن دارد که برنامه حسن روحانی برای ترمیم کابینه تنها به وزارت ارشاد معطوف نبوده و وزراتخانه‌های حساس دیگر را هم در برگرفته است. خبرهای تایید نشده‌ای هم از تغییر در وزارت صنعت، معدن و تجارت به گوش می‌رسد که تا لحظه تنظیم این گزارش هنوز خبری به صورت رسمی درباره آن منتشر نشده است.
برای تحلیل انگیزه رئیس‌جمهور و مشاورانش از اعمال چنین تغییری در کابینه احتمالا باید بیشتر منتظر ماند. اما در نگاه نخست می‌توان این اقدام رئیس‌جمهور را کوششی برای تحقق مطالبات افکار عمومی و جلب آرا ایجابی در سال پایانی نخستین دولتش دانست. نکته بسیار مهمی که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد، انجام این تغییرات بعد از منتفی شدن حضور محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری با منع مقام معظم رهبری است.
به عبارت بهتر حسن روحانی به خوبی می‌دانست که در صورت حضور احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری و با ایجاد یک فضای دوقطبی همه گروه‌های سیاسی و اجتماعی حامی دولت، با قدرت تمام در عرصه انتخابات حاضر می‌شوند. در چنین حالتی نیروی پیشران حامیان دولت در انتخابات اردیبهشت ماه ۹۶، آرا منفی احمدی‌نژاد بود. در چنین شرایطی احتمالا لزومی به ایجاد تغییر در کابینه برای جلب حمایت فعال پایگاه سیاسی و اجتماعی دولت وجود نداشت.
با این حال و با منتفی شدن حضور احمدی‌نژاد، و در غیاب رقیب قدرتمندی در پایگاه اصولگرایی، رئیس‌جمهور و مشاورانش به درستی دریافته‌اند که دولت برای جلب حمایت پایگاه اجتماعی خود در پای صندوق‌های رای به حرکت چابک‌تری نیاز دارد. وزرایی که روز گذشته خبر استعفای آن‌ها منتشر شد، مدت‌ها بود که از سوی بدنه اجتماعی حامی دولت با انتقادهای مهمی مواجه بودند. حوزه‌های عملکرد هر سه وزیر هم حساسیت بسیار زیادی برای افکار عمومی داشته و دارد. تغییر این وزرا نوعی پاسخ به مطالبات افکار عمومی و کوشش برای جلب آرا ایجابی در بهار سال آینده است. رقابتی که حسن روحانی به خوبی می‌داند که مهم‌ترین رقیبش در آن، بی‌تفاوتی حامیانش خواهد بود.
