میثم سعادت-گروه سیاسی پرده اول: سیانور دهه چهل ! با اسم مستعار حمید جهان بین به عنوان یکی از رهبران جبهه دموکراتیک ملی زندگی می کند. چند بار بازداشت شده اما چیزی اعتراف نکرده است. خودش در خاطراتش می گوید یک روز ساعت چهار صبح، قبل از آن که برای نماز بیدار شوم، ناگهان با سرو صدایی از خواب پریدم. یواشکی از پنجره به داخل حیاط نگاه کردم؛ دیدم ساواکی‌ها دور تا دور حیاط خانه، با مسلسل و یوزی ایستاده‌اند. به پشت ساختمان رفتم، متأسفانه خانه را طوری ساخته بودند که اطرافش باز بود و به ساختمان‌های دیگر راه نداشت. دیدم پشت ساختمان را هم محاصره کرده‌اند. آن موقع به همراه خودم اسلحه نداشتم، تنها یک سیانور داشتم، آن را در دهانم گذاشتم و پس از چند لحظه دستگیر شدم. خوشبختانه یا متأسفانه سیانور کار نکرد» پرده دوم: امت واحده دهه پنجاه. باز هم بهزاد به دنبال کار تشکیلاتی می رود. این بار در امت واحده. در کنار محمد سلامتی، پرویز قدیانی، صادق نوروزی، علی شجاعی‌وند، محسن مخملباف، فریدون وردی‌ نژاد، تقی رحمانی و احمد عزت‌‌ شاهی در زندان برای مقابله با مجاهدین خلق گرد هم می آیند. در همان دوران دوستی بهزاد با شهید رجایی آغاز می شود . او به مدت بیست ماه در زندان انفرادی بود که یک سالش را درزندان اوین و بقیه را در زندان قزل قلعه گذراند. انقلاب پیروز شد و بهزاد آزاد شد. پرده سوم: سازمان مجاهدین انقلاب دهه شصت. در کنار هفت گروه دیگر بنیان یکی از احزاب نظامی اما نزدیک به رهبری امام خمینی را گذاشتند. حزبی برای مقابله با آشوب هایی که مجاهدین انقلاب ایجاد کرده بودند. تلخ ترین اتفاق در این دوران ترور شهید رجایی است. مخالفان بهزاد نبوی هر بار به بهانه ای او را در مضان اتهام دست داشتن در این ترور قرار می دهند. بهزاد هشت سال وزیر صنایع سنگین میرحسین موسوی می شود و در همین زمان به خاطر اختلافات درونی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، این تشکیلات منحل می شود پرده چهارم: عصر ما! دهه هفتاد. بهزاد نبوی همراه با گروهی از نیروهای بیشتر دموکرات سازمان مجاهدین انقلاب، بنیان تشکلی نو را می نهد. این بار با پسوند ایران: سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران. با نشریه عصر ما برای معرفی و تبلیغ گفتمان جدید. پیروزی خاتمی در خرداد ۷۶، پیروزی این گفتمان است. بهزاد نبوی نامزد انتخابات مجلس ششم می شود و از تهران به خانه ملت می رود و با رای نمایندگان بر کرسی نایب رئیسی در کنار مهدی کروبی قرار می گیرد. پرده پنجم: از اوین تا اوین دهه هشتاد. با رد صلاحیت های گسترده اصلاح طلبان، بهزاد از نمایندگی مجلس استعفا می دهد. بدل به یک فعال سیاسی می شود. سال ۸۸ که میرحسین موسوی، یکی از یاران پیشین بهزاد وارد عرصه شده است او به سراغ موسوی می رود و فردی فعال در ستادهای او می شود. بعد از انتخابات، بهزاد بعد از چهل سال به زندان باز می گردد. این بار سیانوری در دست ندارد. اما فریاد می زند. بسیاری از جوانانی که بهزاد را هرگز نمیشناختند برای آزادی او سرود می سازند. پرده ششم: چه شکسته ایستادی! دهه نود. مراسم ختم آیت الله هاشمی. کنار خیابان پیرمردی شکسته ایستاده است. مردم دور او جمع می شوند و صورت او را می بوسند. خسته نباشیدی برای شش دهه فعالیت. اما داستان بهزاد تمام نشده است. همه می دانند که چه در دولت و چه در مجلس و چه بسا در شورای آینده شاگردان بهزاد فراوانند. جمعی از این شاگردان پنجشنبه گرد هم آمدند تا در حزب جدیدی به نام توسعه ملی ایران فعالیت خود را آغاز کنند. هزار باده ناخورده در رگ تاک است. هر نامزد شورای مرکزی از سابق دوستی خود با بهزاد می گفت، جمعیت او را تشویق می کرد. بهزاد نبود اما اندیشه او جاری تر از همیشه بود. به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد ا تقی زاده ، جعفر افقهی، سراج الدین وحیدی محمد مهدی غفوریان، میثم عنقایی، علی یوسفی و جعفر شاپورزاده به عنوان اعضای هیئت‌داوری حزب توسعه ملی انتخاب شدندو اعضای شورای مرکزی حزب توسعه ملی ایران نیز به این ترتیب انتخاب شدند ۱علی باقری ۲صادق نوروزی ۳مهدی جمارانی ۴محسن باستانی ۵ محسن صارمی ۶ محسن مجتهدی ۷مرضیه آذر افزا ۸ علی مهرآبادی ۹احمد قدیانی ۱۰ محسن احمدوند ۱۱علی اکبر جعفری ۱۲سارا مدنیان ۱۳ حجت اسماعیلی ۱۴ سیدحسن حسینی ۱۵ علی اکبر عباسی به عنوان اعضای شورای مرکزی برای دو سال انتخاب شدند همچنین فیصل ضرغامی بهنام قیاسوند عاتکه‌ موسوی ابراهیم سلیمانی ایرج زارع به عنوان اعضای علی‌البدل برگزیده شدند در این جمع هم یاران دهه چهل بهزاد نبوی هستند، صادق نوروزی، و هم جوانانی متولد دهه هفتاد، توسعه ملی با این ترکیب جوان آینده‌ای​روشن پیش روی خود می بیند