سیدرضا قنبری - فعال سیاسی اعتراض های چند روز اخیر در برخی از شهرها همه را غافلگیر کرده است.چه آنکه رسانه های مخالف دولت در ابتدای هفته با تیترهای هیجانی از تجمع های مشهد حمایت کردند و تنها بیست و چهارساعت بعد به ترجیع بندهایی چون اغتشاش و آشوب رسیدند.همانگونه که جریان های اصلاح طلب نیز بدلیل ناآشنایی با خواستگاه و اهداف این اعتراض ها به سکوت رسانه ای روی آورده اند.در واقع بنظر می آید گروههای سیاسی در جمهوری اسلامی به دلیل فقدان ارتباط مستمر با دهک های پایین جامعه و تقلیل سیاست به ماههای منتهی به انتخابات از مطالبات بخشی از مردم فاصله گرفته اند.طیف های  که در چند روز اخیر با طرح شعارهای متنوع و گاه متناقض در خیابان ها سعی در اعلام خواسته ها،نیازها و مطالباتشان دارند. اکنون پس از فروکش نسبی این اعتراض ها که خوشبختانه با رواداری و مدیریت نیروهای انتظامی-امنیتی با کمترین خسارت جانی و مالی همراه بوده می توان به راهکارهای کوتاه مدت برای بازگشت آرامش به کشور اندیشید. - اولین سخنان دکتر حسن روحانی در مورد اعتراض های خیابانی به حتم یکی از دقیق ترین مواضع در این باره بوده است.ریس جمهور با مخاطب قرار دادن هیت وزیران از آنان خواست با مردم درباره مشکلات سخن بگویند.راهکاری که اتفاقا در یکسال اخیر بارها توسط اصلاح طلبان به هیت دولت پیشنهاد شد و متاسفانه کمتر مورد توجه همکاران ریس جمهور قرار نگرفت.در واقع بدنه اجتماعی که در بهار نود وشش با تمام قدرت از حسن روحانی برای رسیدن به پاستور حمایت کرده بود در چند ماه اخیر و پس از تصمیم های بحث برانگیز دولت دوازدهم در زمینه چینش کابینه،بودجه نویسی و پیگیری شعارهای انتخاباتی، نسبت به ادامه پشتیبانی از دولت دچار سرخوردگی شده است. دولتی که در دور دوم خویش شاهد قدرت یافتن مدیرانی در اطرافش است که در کسوت مشاور و برنامه ریز هرگز در معرض رای مردم قرار نگرفته و همچنان در فضای سیاسی ابتدای دهه هفتاد تنفس می کنند.شکلی از سیاست ورزی که در غیاب افکار عمومی، نظر مردم را تا حد صندوق انتقادات و پیشنهادات ارباب رجوع ادارات تنزل داده و از سوالها با لبخندهای مدیریتی عبور می کنند.در واقع در فضای که ریس جمهور در صفحه های متعدد مجازی، در ارتباط مستمر و دو طرفه با مردم از انتقادهای تند و بی پروایی مخالفانش استقبال می کند مثلا می توان از جناب نوبخت  بعنوان طراح بودجه نود و هفت پرسید که چگونه هزاران پیام،توییت و سوال در مورد تورم سیصد درصدی عوارض خروج از کشور را در یک ماه اخیر نادیده گرفته و در خور یک پاسخ دو خطی نمی داند؟ -پیشنهاد دیگر برای نرمال کردن فضای سیاسی-اجتماعی کشور پذیرش اختلاف نظرها در درون جمهوری اسلامی و سعی در ایجاد مفاهمه با معترضان-به عنوان بخشی از مردم ایران- در رسانه های جمعی است.در این راهکار تصمیم سازان کشور با دوری از ((تله اتهام))، فرصت طرح مطالبات متفاوت شهروندان را از تریبون های رسمی و رسانه های جمعی فراهم می کنند.در واقع اگر چه ریس جمهور به درستی بر حق اعتراض مردم تاکید دارد اما استفاده از این حق به فضای مناسب حقیقی و مجازی برای طرح نیاز دارد تا به سمت بیراهه ای شعارهای ساختار شکنانه و سو استفاده جریان های خارجی تغییر جهت ندهد.چه آنکه مطالبه اصلی معترضان مقابله با فساد سیتماتیک،کارآمدی مدیریتی و رفع تنگناههای اقتصادی متمرکز است.مشکلاتی که اتفاقا حل آن در چند سال اخیر مورد تاکید همه ارکان نظام قرار گرفته و اکنون می توان با باز کردن درب رسانه ملی به روی تمام گرایش ها، حمایت از رسانه های مستقل و ادامه تساهل در فضاهای مجازی از این اعتراض در جهت تقویت سرمایه اجتماعی در کشور سود برد. در پایان اینکه بنظر می رسد وظیفه مهم اصلاح طلبان بعنوان جریان معتبر اجتماعی-سیاسی در این روزها، حمایت همه جانبه از آزادی قانونی شهروندان در ذیل اصل بیست و هفت قانون اساسی و البته تاکید مستمر رسانه ای بر نفی هر گونه خشونت،تخریب اموال عمومی و دعوت معترضان به نقد سازنده و قانونی است.