شکرچی زاده در همایش حفاظ‌های بتنی راه‌ها خبر داد:
گروه امورزیربنایی-رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با تاکید بر اینکه برای تولید نیوجرسی‌ها باید علاوه بر توانمندی بتن، دوام و زیبایی را مورد توجه قرار داد، گفت: محققان کشور در دانشگاه تهران نیز به بتنی با مقاومت ۳۵۰ مگاپاسکال دست یافته‌اند.
به گزارش خبرگزاری ها، محمد شکرچی زاده در همایش دوام حفاظ‌های بتنی راه (نیوجرسی) اظهار کرد: بتن تنها محصول ساختمانی است که تمام نیاز‌های خود را با استفاده از آن برآورده می‌کنیم. همچنین این محصول دارای شگفتی‌ها و ارزش‌های قابل‌توجهی است که در صورت پی بردن به آن‌ها می‌توان به ارزش‌افزوده دست یافت.
وی با اشاره به افزایش دو برابری جمعیت جهان و ۲۷ برابری تولید سیمان از سال ۱۹۵۰ میلادی افزود: این ارقام بیانگر آن است که سیمان به‌طور تقریبی توانسته تمام نیاز‌های سازه‌ای و دوام را در دسترس مردم قرار دهد.
رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با بیان اینکه جهان به ساختمان‌هایی با عمر ۳۰۰ سال و تولید بتن با مقاومت ۷۰۰ مگاپاسکال دست یافته است، گفت: محققان کشور در دانشگاه تهران نیز به بتنی با مقاومت ۳۵۰ مگاپاسکال دست یافته‌اند.
وی یکی از موارد موردتوجه در راهسازی طی سال‌های اخیر را استفاده از رویه‌های بتنی عنوان کرد و گفت: علاوه بر رویه‌های بتنی می‌توان با استفاده از ظرفیت مناسب بتن در داخل کشور برای حفاظ‌های بتنی و نیوجرسی نیز از این محصول استفاده کرد که به صورت پیش‌ساخته و شکل‌های گوناگون وجود دارد.
شکرچی زاده تأکید کرد: توانمندی بتن، دوام و زیبایی لازم نیز باید در ساخت و تولید حفاظ‌های ایمنی و نیوجرسی موردتوجه قرار گیرد.
وی بابیان اینکه مسئله دوام در حفاظ‌های بتنی موردتوجه قرار نگرفته است، گفت: زیرا این حفاظ‌ها زیر بار مکانیکی قرار نمی‌گیرند و همین مسئله باعث شده که پس از مستهلک یا تخریب شدن نیوجرسی به سادگی با دیگری جایگزین شود.
رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی خاطرنشان کرد: امروز می‌توان با استفاده از مشاورین مجرب محصولی با عمر ۱۵ تا ۲۰ سال تولید کرد که علاوه بر داشتن توجیه اقتصادی از تخریب محیط‌زیست نیز جلوگیری کند.
وی با اشاره به مضرات زیست‌محیطی تولید سیمان تصریح کرد: با توجه به اینکه ۷۵ درصد جسم بتون را سنگ‌دانه تشکیل می‌دهد و این سنگ‌دانه‌ها از بستر رودخانه‌ها تأمین می‌شود، لذا شاهد هستیم بسیاری از سیل‌های ویرانگر به دلیل برداشت بی‌رویه شن و ماسه از بستر رودخانه‌ها است.
شکرچی زاده همچنین یادآور شد: با آزمایش نیوجرسی‌های مختلف به نتایجی دست‌یافتیم که در برخی از آن‌ها نسبت آب به سیمان به ۷ درصد رسیده است و این یک فاجعه تلقی می‌شود، زیرا بتن به حداقل مقاومت رسیده و اکثر منافذ مویه به هم متصل‌اند و هیچ منفذی وجود ندارد.
