امیر اعطاسی   المپیک ۲۰۱۶ در حالی به روزهای انتهایی خود نزدیک می شود که ورزشکاران ایرانی در کسب موفقیت در این کارزار جهانی چندان وضعیت خوبی را تجربه نکرده اند. بررسی علل و چرایی عدم موفقیت در المپیک های جهانی را بایستی به کارشناسان ورزشی و تحلیلگران این حوزه واگذار نمود. ولی آنچه در جدول توزیع مدال های المپیک ۲۰۱۶ خود نمایی میکند چند کشور ابتدایی این جدول است بیشترین مدال های المپیک ریو در سبد اعضای کشورهای شورای امنیت می باشد و سهم اصلی مدال های المپیک نصیب ورزشکاران این کشور ها شده است حال  این که اعضای شورای امنیت (۵+۱) جزء بیشترین مدال آوران المپیک ریو هستند نکته ای قابل توجه  و تامل بر انگیز است و مشخصا این مفهوم را تداعی مینماید که بایستی تعادلی منطقی بین تمامی سطوح مدیریت هر کشور وجود داشته باشد بررسی وضعیت تولید ناخالص هر کشور نیز بهتر و  بیشتر این ارتباط را معنی می کند. رتبه بندی اقتصادی کشورهای جهان بر اساس میزان تولید ناخالص (GDP) به خوبی مشخص میکند که کشورهایی که در زمینه تولید ناخالص در جهان رتبه خوبی را به خود اختصاص داده اند مدال های بیشتری نیز کسب کرده اند! جدول شماره ۱ به خوبی نشان میدهد که وضعیت اقتصادی کشورها در بررسی تولید ناخالص با موفقیت آن ها در سطوح ورزشی نسبت مستقیم دارد.       بررسی آمارهای مختلف اقتصادی به خوبی حاکی از این امر است که قدرت در سطوح مختلف مدیریتی در این کشورها به تناسب رشد کرده است و مشخصا نمی شود کشوری از لحاظ صنعتی، اقتصادی و سیاسی با بحران های مختلف رو برو باشد و در کارزارهای ورزش، سیاسی، هنری و اقتصادی قدرتمند ظاهر شود اصولا قدرت وتوان مدیریتی هر کشور در سطوح مختلف با یکدیگر، یک تناسب هماهنگ خواهد داشت نمی شود از مدیریت کشوری که در حمایت از تولید و حراست از سرمایه های طبیعی ناکارآمد است انتظار مدیریت ورزشی قدرتمندی را داشت بررسی وضعیت ایران در المپیک، از سال ۱۹۵۰ تا کنون به خوبی نشان میدهد که سرمایه گذاری و مدیریت بخش ورزشی در طول ۶۶ سال گذشته چندان اثر گذار نبوده است و مدال های کسب شده بیشتر جنبه انفرادی داشته تا برنامه ای مدون برای کسب رتبه ای مناسب در بازی های بین المللی، بیشترین مدال کسب شده برای ایران در بازی های المپیک ۱۲ مدال بوده است که مربوط به  سال ۲۰۱۱ می شود بایستی در نظر داشت جدا از آنکه ورزش امروزه خود به عنوان یک صنعت پویا شناخته می شود برنامه ریزی برای رشد و بدست آوردن رتبه قابل توجه در کارزارهای بین المللی نیاز مبرم به ایجاد زیر ساخت های لازم برای رشد ورزش در سطوح مختلف سنی خواهد بود که ارتباط مستقیمی با توانمندی اقصادی کشورها دارد. و لازم است در مسیر توسعه یافتگی این صنعت رو به رشد جهان غافل نشویم.