پوشاک یکی از بزرگترین و پرجمعیتترین گروههای صنفی است که به هر دلیلی در چند اتحادیه صنفی تقسیم شده، اما بهرغم این تقسیمبندی سنتی، بازهم برخی اتحادیههای مرتبط با این حوزه در جمع بزرگترین اتحادیههای صنفی قرار میگیرند، که از آن جمله میتوان به اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک اشاره کرد.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران در شرایطی بیش از ۲۰ هزار عضو دارد که براساس گزارشهای تخمینی کارشناسان حوزه اصناف معادل ۱۰ درصد اعضای رسمی این اتحادیه، واحدهای صنفی بدون پروانه در این بخش فعالیت میکنند و به همین میزان نیز واحدهایی با مجوز فعالیت از دیگر اتحادیه در این بخش فعال هستند و در کل میتوان اذعان داشت، قریب به ۲۵ هزار واحد صنفی در شهر تهران در حوزه تولید و فروش پوشاک فعال هستند.
آنچه مسلم است، تکثر اعضا موجب میشود تا اتحادیههایی چون اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک، از قدرت بالای اثرگذاری در خانواده اصناف، اجتماع و اقتصاد کشور برخوردار باشند و این شرایط قطعا حاشیههایی را به همراه دارد.
یکی از این حاشیهها در روزهای اخیر متوجه ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک شدهاست، آن هم در زمانی که این تشکلی صنفی خود را برای برگزاری انتخابات و تعیین هیأت مدیره جدید مهیا میکند و قریب به اکثریت ناظران، شانس رئیس فعلی برای تکرار موفقیت و احراز بیشترین رأی را بیش از دیگر رقبا میدانند.
بیشک حادثه تلخ ۳۰ دیماه سال گذشته و فروریختن ساختمان پلاسکو، سالهای سال در اذهان عمومی به جا خواهد ماند، چنانکه به دلیل همه وعدههای عملی نشده، مصائب خسارت دیدگان آن اتفاق پابرجا ماندهاست.
اینکه مسؤلیت پوشاندن جامه عمل برتن وعدههای ریز و درشت با چه کسی است، بهانهای شده برای طرح موضوعات تخریب کننده، علیه رئیس اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تا شاید با متهم کردن وی بتوانند تعدادی از آرائ وی را کم کنند.
هر کدام از واحدهای صنفی آسیب دیده در این حادثه از یکی از اتحادیههای صنفی فعال در حوزه پوشاک مجوز داشتهاند، اما در زمان تصمیمگیری شیرازی به عنوان نماینده اصناف معرفی شد تا پیگیر رسیدیگی به مسائل مرتبط به حادثه دیدگان ساختمان پلاسکو باشد.
آنچه مسلم است افرادی که وی را انتخاب کردند، وی را واجد شرایط لازم برای برعهده گرفتن این مسؤلیت میدانستند و براساس آن وی را انتخاب کردند و امروز این سؤال مطرح است که منتقدان شیرازی را مورد سؤال قراردادهاند و یا سؤال و انتقادشان متوجه افرادی است که وی را انتخاب کردهاند.
اینکه در اجلاس پاییزی اتاق اصناف تهران رئیس اتحادیهای غیرمرتبط با حوزه پوشاک در جریان انتقادات متعددی که نسبت به هیأت رئیسه این اتاق مطرح میکند، ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه صنفی تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک را هم مورد انتقاد قرارمیدهد که برای حادثه دیدگان پلاسکو کاری انجام نداده است، به طرح این سؤال منتهی میشود که هیأت رئیسه اتاق اصناف متهم این کوتاهی هستند یا رئیس اتحادیه پوشاک مقصر است.
این نکته زمانی بیشتر جلب توجه میکند که در تمام مدت قریب به ۱۱ ماه گذشته این سؤال قابل طرح بوده که چرا همچنان پلاسکوییها بلاتکلیف هستند، اما این سؤال باید زمانی مطرح شود که نزدیک به انتخابات اتحادیه پوشاک است و طرح چنین موضوعی میتواند هدفمند باشد.
نکته جالبتر آنکه رؤسای دیگر اتحادیههای صنفی مرتبط با پوشاک که برای طرح این سؤال صاحب حق هستند، به این موضوع اشاره نکردند، چراکه ایشان از همه اتفاقات و پیگیریها مطلع بوده و میدانند که مشکل کار در کجا است و متهم کوتاهیها چه کسانی هستند، اما فرد و افرادی دیگر به دنبال طرح چنین موضوعاتی هستند.
رؤسای اتحادیههای دیگری که در چند ماه باقی مانده تا انتخابات اتاقهای اصناف، باید انتخابات اتحادیهشان را برگزار کنند نیز باید متوجه باشند که احتمال چنین حملاتی علیه ایشان نیز بعید نخواهد بود، چراکه هریک از ایشان صاحب رأیی هستند که در بهار سال آینده، میتواند در انتخابات اتاق اصناف تهران تأثیرگذار باشد و با یادآوری این مهم میتوان جواب این سؤال را پیدا کرد که چرا سخران پیش از دستور اجلاس اتاق اصناف در سخنرانی خود از شوش به شوشتر زده و در میان انتقاد از هیات رئیسه از دیگران هم انتقاد میکند.