احزاب درجایگاه منتقد دولت فاطمه راکعی- فعال سیاسی اصلاح‌طلب یکی از حقوق رسمی احزاب حق تجمع و اعتراضات سیاسی است و درهمه جای دنیا این مورد به رسمیت شناخته شده است. اما در ایران به رغم تاکید قانون اساسی هنوز به طور شفاف این نقد به رسمیت شناخته نشده است. اگر چه در حال حاضر و در مقایسه با دولت نهم و دهم تغییرات مثبتی دراین زمینه ایجاد شده اما تغییرات فعلی در این زمینه کافی نیست و باید شرایط برای احزاب به گونه ای تغییر کند که فعالان سیاسی در احزاب براساس شان و موقعیتی که قانون به آنها می‌دهد از شرایط کشور استفاده بهینه کنند تا کشور از گردنه فعلی که توام با بحران‌های مختلف است ؛ عبور کند. احزاب در ایران هنوز این جایگاه را ندارند و بعضا متوجه این جایگاه خود نیستند زیرا تحزب و حزب‌گرایی در کشور ما سابقه چندانی ندارد و تحرکات احزاب مورد نظر مردم نبوده و آنها با فعالیت احزاب آشنایی ندارند و یا اینکه تا حزبی در این کشور پا می گیرد، با فشار از دور خارج شده و یا به اختلاف داخلی دچار می‌شوند و یا اینکه با بحران‌های داخلی روبرو شده و یا مانند اوایل انقلاب با بمب گذاری منحل می‌شوند و جایگاه اینکه حزب جایگاه رفیعی برای ایجاد ثبات در کشور است. این امید وجود دارد بنا به خواست احزاب روزی به نام روز ملی احزاب در کشور در تقویم به ثبت برسد و با نام یاد بزرگانی که در حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسیدند خصوصا شهید بهشتی که با هوش و ذکاوت مثال زدنی تحزب را پایه گذاری کرد جاودان شد. از این رو برای پیشبرد فعالیت حزبی باید اراده ای همگان وجود داشته باشد زیرا این احزاب هستند که می‌توانند شرایط کشور را در موقعیت حساس کنوی به سمت ثبات حرکت دهند. به نظر می‌رسد دولت ها باید بیشتر قدر احزاب را دانسته و درجهت بهبود شرایط کشور از نظر سیاسی فعالیت کنند و احزاب هم داوطلبانه بیش از اینکه منقد دولت باشد به بهبود شرایط کمک کنند. در این صورت می‌توان آینده ای روشن را به‌رغم فشارهای مختلف خارجی در کشورمان شاهد باشیم. راهی جز حزب گرایی و توجه به اندیشه حزبی در کشورمان وجود ندارد در غیر این صورت دور باطلی که در طول سالیان گذشته تکرار شده مجددا تکرار خواهد شد و کشورمان با وجود هزینه‌های زیاد تا این لحظه به سوی توسعه یافتگی گام بر نخواهد داشت.