علی صوفی- وزیر تعاون دولت اصلاحات سال جاری سال پرفراز و نشیبی بود. گونه‌ای اعتراضات هدایت شده توسط مخالفان دولت به اعتراضی علیه همه چیز و همه کس تبدیل شد. اعتراضی که به اعتقاد بسیاری اگر به زمینه‌های آن توسط مسئولین ذی ربط توجه نشود در آینده نه چندان دور احتمال بروز و ظهور مجدد آن وجود دارد. اعتراضات سال فعلی وسیع و گسترده بود به طوری که در بیش از ۷۰ شهر این تظاهرات ادامه پیدا کرد. در انتها چون جریانات سیاسی به ویژه اصلاح‌طلبان با اعتراضات ساختار شکنانه همراهی نکردند، در انتها  اعتراضات خشن فرو نشست. اصلاح طلبان هشدار دادند این اعتراضات احتمالا عوارض جبران ناپذیری را داشته باشد‌ به ویژه این که اپوزسیون خارج از کشور نیز از آن به نفع خود استفاده کردند. به نوعی‌که جریانات داخل کشور همگی ناکارمد نشان داده شدند. اما در مقابل همه پذیرفتند که اعتراض حق مردم است. اما دولت تا این لحظه نتوانسته برای رفع ریشه‌های اعتراضات اقدامی‌کرده و اعتراضات مانند آتش زیرخاکستر نمایان است. از این رو دولت باید در سال آینده با بررسی اعتراضات دی ماه نوعی امید در دل مردم ایجاد کند و اگر مردم مشاهده کنند که کل مجموعه حاکمیت به دنبال اجرای خواسته‌هایشان هستند، امیدوار خواهند شد. به طوری که خشم مردم از آنچه به آن اعتراض دارند، فرو خفته می شود. بعد دیگر قضیه به بخشی از مطالبات سیاسی مردم باز می‌گردد. در سال ۹۸ انتخابات مجلس برگزار خواهد شد و در سال آینده باید مقدمات آن توسط دولت و جریانات سیاسی فراهم شود. از مدتها قبل دولت در نظر داشت قانونی تحت عنوان قانون انتخابات را به مجلس ارسال کند تا در روند برگزاری انتخابات اصلاحاتی ایجاد شود. در این مسیر حتی سعی شده نظر شورای نگهبان در این زمینه جلب شود که این شورا هم‌ دیگر در بررسی صلاحیت‌ها سخت‌گیری نکند به طوری که  تیغ رد صلاحیت‌ها که باعث حذف چهره‌های اصلاح‌طلب شده، کند شود تا سطح کیفیت مجلس و اقدامات کارشناسی و سطح تعهد مجلس افزایش یابد تا قوه مننه آینده از نظر کارشناسی جایگاه در خور شان ملت را پیدا کند. در این صورت امید در سال آینده به جریانات سیاسی تزریق خواهد شد تا بتوانند با انگیزه بیشتری برای حل مشکلات اقتصادی مردم، مجلسی کارشناسانه را ایجاد کرده و در جهت تحقق خواسته‌های آنها گام بردارند. در این صورت بخشی از اعتراضات مردم خاموش خواهد شد و مردم انتظارت خود را نیز منطقی خواهند کرد. حال باید دید به تنها راه باقی مانده در سال آینده توجه خواهد شد یا اینکه قرار است مسیر اشتباه گذشته ادامه یابد.