علیرضا امامی فرد-شاید تا به امروز چیزی درباره آیرونی نشنیده و اگر کسی  درباره آن از شما پرسید اطلاعی نداشته باشید. خانم پوپک رحیمی کتابی به نام آیرونی و بررسی نقش آن در شکل گیری ادبیات نمایشی ایران تالیف کرده اند که حاصل پژوهشی در این رابطه بوده است. ممکن است عده ای با خواندن عنوان این کتاب، به این نتیجه برسند که این کتاب برای دوستداران هنر نمایش و ادبیات مفید باشد، اما در واقع با خواندن گفت و گوی ما با ایشان، متوجه می شوید که این کتاب مختص به افرادی با علایق خاص نیست و این کتاب را هر کسی می تواند بخواند. در زیر مصاحبه جهان اقتصاد با پوپک رحیمی، نویسنده کتاب آیرونی و بررسی نقش آن در شکل گیری ادبیات نمایشی ایران را با هم می خوانیم. کتاب نوشته شده توسط شما به چه موضوعاتی می پردازد و درباره چیست؟ این کتاب درباره آیرونی هست..آیرونی تکنیک شوخی و خنده است و یا به عبارتی بهتر، تکنیکی طنازانه برای بیان حرفهای مگو است. به عنوان مثال، زمانی که دو پهلو حرف می زنید و یا به عبارتی هنگامی که حرف می زنید ولی منظور دیگری دارید، می توان گفت که در حال استفاده از تکنیک آیرونی هستید. من در این کتاب نقش آیرونی بر شکل گیری ادبیات نمایشی ایران بررسی کردم. به این معنا که نمایشنامه نویسان متقدم ما، چگونه با  استفاده از این تکنیک، توانستند ممنوعیات زمانه شان را دور زده و آثار کنایی و انتقادی خلق کنند که نوک پیکان انتقاداتشان به طور مستقیم حکومت وقت را نشانه گرفت. چه شد که تصمیم گرفتید این کتاب را بنویسید؟ من زمانی که در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می کردم، با مبحث آیرونی آشنا شده و از کاربرد آن در ادبیات نمایشی شگفت زده شدم. همین امر باعث شد تا تصمیم بگیرم روی موضوع آن وسیع تر کار کنم و پایان نامه کارشناسی ارشد را به همین موضوع اختصاص دادم. وقتی پایان نامه را دفاع کردم، نظر استادها این بود که مقالات من، به کتاب تبدیل شود زیرا درباره آیرونی، خصوصا آیرونی در ادبیات نمایشی و خصوصا در مورد آثار ایرانی،  کتابی تدوین نشده بود. این کتاب مخصوص طیف به خصوصی از جامعه است؟ نظر شخصی من این است که این کتاب مناسب بسیاری از مردم است و فقط شامل قشر خاصی نمی شود. هر کس که تمایل دارد هوشمندانه سخن بگوید  ، این کتاب برایش مناسب است. حتی انسانهای عادی هم می توانند از آن بهره مند شوند زیرا تکنیک مفرحی است. آیا کتابتان حالت داستانی دارد؟ خیر، کتاب داستان نیست و کاملا علمی پژوهشی است. فقط در یکی از فصول کتاب،تکنیک آیرونی در نمایش های ایرانی بررسی می شود که به همین دلیل کمی جنبه تاریخی دارد و فصل آخر نیز کاملا درباره آیرونی در نمایش های ایرانی است که می توان گفت کاملا حالت روایی دارد. به این صورت که داستان  نمایشنامه ها را تعریف کرده و بعد آیرونی هاش را واکاوی می کنیم. این کتاب شامل چند فصل می شود؟  کتاب چهار فصل کلی دارد اما زیر فصل های زیادی را در بر می گیرد. فصل اول آیرونی را توضیح می دهد و  در زیر فصل هایش به انواع  آیرونی می پردازد و اینکه چه طور میتوان آیرونی را تشخیص داد و اینکه در گستره نقد ادبی، چه نظریه پردازانی در رابطه با ان صحبت کرده اند و در ادامه  از آیرونی موجود در ادبیات کلاسیک ایران گفته شده است. فصل دوم جستاری بر ادبیات نمایشی و نمایش ایرانی است. این فصل در رابطه با اینکه آیرونی در ادبیات و  ادبیات نمایشی ایران چه کاربردی دارد بحث می کند. فصل سوم شامل بررسی آیرونیهای موجود در نمایش های ایرانی است و  فصل چهارم نمایش نامه نویسی در دوران قاجار را که برآیند ادبیات کلاسیک ایران و نمایشهای ایرانی است مورد بررسی قرار میگیرد که در زیر فصل های دو فصل آخر، آیرونی های  نمایشنامه های میرزا فتحعلی آخوند زاده و واکاوی آیرونی های نمایشی میرزا آقا تبریزی را توضیح می دهد. اما در آخر امیدوارم بعد از اینکه کتاب وارد بازار شد مورد  استقبال و توجه قرار بگیرد زیرا تا به امروز کتابی در این رابطه نداشته ایم و این کتاب میتواند به بازشناسی این تکنیک ارزشمند کمک کند. این کتاب به امید خدا تا یک ماه آینده میهمان کتابفروشی ها می شود.