علیرضا امامی فرد-گروه سیاسی شاید یکی از مهمترین انتخابات در ایالات متحده امریکا برای مردم ایران، انتخابات اخیر این کشور بود. زمانی که هیلاری کلینتون و ترامپ به عنوان گزینه های ریاست جمهوری امریکا مطرح شدند. بعد از آنکه دولت ایران و ۱+۵ توانسته بودند به توافقی جامع و مشترک که نامش را برجام می نامیدند، دست یابند، بسیاری از مردم ایران منتظر بودند تا ببینند آیا کلینتون دموکرات که از برجام حمایت می کند پیروز این رقابت می شود یا دونالد ترامپ که از توافق برجام ناراضی است. تمامی نظرسنجی ها نشان از پیروزی کلینتون را می داد و همین امر می توانست بسیاری را امیدوار کند که این توافق تاریخی پاره نمی شود. روزی که نتایج انتخابات ایالات متحده امریکا اعلام شد، بسیاری از مردم سراسر جهان را نگران کرد. همزمان با پیروزی دونالد ترامپ که باعث شده بود بسیاری متحیر از انتخاب این فرد به عنوان رئیس جمهور شوند، اما در ایران کسانی از این انتخابات ذوق زده شده بودند. آنها درست در زمانی که مردم ایران نگران آینده بودند، خوشحال شده و در روزنامه هایشان تیتر درشت می زدند که ترامپ برجام را پاره خواهد کرد. البته زمانی هم بود که آن دسته از مردم ناراحت بودند و عده کثیری دیگر، خوشحال و امیدوار به پایان تنش ها. آن هم درست زمانی بود که ظریف و موگرینی اعلام کردند که به یک توافق دست یافته ایم. برجام با روی کار آمدن ترامپ به چالش کشیده شد. رئیس جمهور امریکا اصلا حاضر به ادامه این توافق نبود و هر دو باری که آن را تایید کرد مشخص بود که برخلاف میل باطنیش عمل کرده است. اما او بیکار ننشست و برای بار سوم نقشه هایی کشید. روز جمعه که دونالد ترامپ سیاست های خود را در برابر ایران گزارش داد و تکلیفش را تا حدودی با برجام مشخص کرد، نگرانی را در میان بسیاری از کشورهای جهان گسترش داد. زیرا این توافق در حال حاضر به مویی بند است. می توان ادعا کرد که حداقل بیست و چهارمیلیون از مردم ایران که در انتخابات ۲۹ اردیبهشت پای صندوق های رای رفتند و حسن روحانی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند، خوشحال از اتفاقات اخیر نیستند. اما دلواپسان ناراحت در گذشته و خوشحال اکنون، با پتک بر سر مردم خواهند کوبید که این اتفاقات نتیجه بی اعتمادی به ماست. آنها بی شک بیست و چهرمیلون مردمی که به امید و اعتدال رای دادند را شماتت خواهند کرد و خواهند گفت که برجام شما را بیهوده به آینده دلخوش کرده بود. قطعا در روزهای بعد، اصلاح طلبان و اعتدالیون مورد انتقاد هر چه بیشتر از جناح اصولگرایان افراطی قرار می گیرند و بی شک جریان راست، خود را نزدیک تر از قبل به آرزوهای بر باد رفته اش می بیند. چه در مجلس شورای اسلامی و چه در ریاست جمهوری. اما بهترین کار در این روزها، صبر کردن است و باید دید که مقامات کشور چه تصمصمی در قبال رفتارهای دولت امریکا می گیرند. هر تصمیمی که باشد، بهتر است به دور از عجله و عصبانیت گرفته شود، زیرا اکثریت جهان پیابندی ایران به توافق هسته ای را تایید کرده اند.