جمعه 10 فروردین، 1403

کدخبر: 69928 18:47 1396/07/05
آب دزدی ابرها از ایران

آب دزدی ابرها از ایران

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
آب دزدی ابرها از ایران

آب دزدی ابرها از ایران

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

«سالانه ۱۰ میلیارد مترمکعب آبِ با کیفیت، سوار بر ابرها از کشور ما خارج می شود و ما همچنان نسبت به فرصتی که از دست می رود، بی توجهیم» این سخنان بخشی از درد و دل های «فرید گلکار» مدیرعامل مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرهاست. به گزارش ایرنا، بحران آب روز به روز چهره واضح تری از خود برای ما آشکار می کند و ابعادی مختلف از زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار می دهد؛ در این شرایط، راهکارهایی مانند بهینه سازی مصرف، انتقال آب و همچنین شیرین سازی آب دریاها مورد توجه قرار می گیرد اما در کنار این راهکارها، روش های دیگری نیز وجود دارد که نسبت به استفاده از آنها غفلت می کنیم؛ یکی از این راهکارها، استفاده از منابع آب جوی است. فناوری بارورسازی ابرها به عنوان شاخه ای از علم تعدیل وضع هوا، مجموعه ای از فناوری های ایمن، علمی و ثابت شده برای افزایش بارش، کاهش خسارت های تگرگ و مه است که با قدمتی بیش از ۶۰ سال در ۴۰ کشور جهان مورد استفاده قرار می گیرد. این شیوه افزایش بارش برای نخستین بار در ایران از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷ توسط یک شرکت کانادایی در حوضه آبریز سدهای کرج و جارجرود به کار گرفته شد. پس از انقلاب مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرها از سال ۱۳۵۷ در وزارت نیرو و با هدف دستیابی به فناوری افزایش بارش از طریق بارورسازی ابرها تاسیس و تاکنون نیز اقداماتی در این زمینه انجام شده است اما در عمل، توجه چندانی از طرف سیاستگذاران و مجریان نسبت به این فناوری دیده نمی شود. مدیرعامل مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرها، در مورد مزیت های این فناوری به ایرنا می گوید: تولید آب با استفاده از فناوری بارورسازی ابرها، کم هزینه ترین روش تامین آب است؛ به طوری که میانگین هزینه استحصال هر مترمکعب آب فقط ۱۰۰ ریال است. فرید گلکار اضافه می کند: در پروژه های استحصال آب با استفاده از روش باروری ابرها، هیچ تخریب زیست محیطی وجود ندارد؛ آب از هیچ نقطه ای به نقطه دیگر منتقل نمی شود؛ آبی بسیار باکیفیت و از همه مهمتر، آبی که وجود ندارد تولید می شود. وی در مورد هزینه اجرای راهکارهای طبیعی مقابله با خشکسالی می گوید: هزینه استحصال هر یک‌هزار متر‌مکعب آب از طریق شیرین کردن آبهای شور ۲‌هزار دلار، انتقال بین حوزه ای ۴۰۰ دلار، تغذیه مصنوعی سفره‌های آبهای زیرزمینی ۲۳۰ دلار، تصفیه فاضلاب ها ۲۳۰ دلار و بارورسازی ابرها فقط ۱۵ دلار است. بنابراین بین راهکارهای طبیعی مقابله با خشکسالی، بارورسازی ابرها مقرون به صرفه ترین راهکار در سالهای آینده است. ضمن اینکه برخی از راهکارهای دیگر، خسارات جانبی گسترده ای به همراه خواهد داشت؛ به عنوان نمونه انتقال آب بین حوضه ای پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی گسترده ای دارد؛ شیرین سازی آب دریا و برگرداندن نمک به دریا – که الان اتفاق می افتد- تبعاتی زیست محیطی خواهد داشت. بارورسازی ابرها در حالی در ایران مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است که کشورهای زیادی از این روش برای جلوگیری از بروز بحران آب استفاده می کنند؛ بارش باران در بعضی از این کشورها ۱۰ برابر بیشتر از بارش های کنونی ایران است. به عنوان نمونه، استرالیا با متوسط بارش بیش از ۹ برابر نسبت به ایران از سال ۱۹۴۷ پروژه های بارورسازی را آغاز کرد؛ چین نیز با بارش سه برابری نسبت به ایران، از سال ۱۹۵۸٫ استفاده از این فناوری در ایران- برعکس آنچه ضرورت دارد- چندان پررنگ نیست؛ با اینکه ۲دهه از آغاز فعالیت‌های مرتبط با بارورسازی ابرها در ایران می گذرد و این فناوری در کشور بومی شده، هنوز نتوانسته است جای خود را در مدیریت منابع آب کشور باز کند. مرکز باروری ابرها در ایران فقط ۲ فروند هواپیمای مسن «آنتونوف» روسی آن هم به صورت استیجاری در اختیار دارد که تجهیزات بارورسازی ابرهای این هواپیما نیز قدیمی شده است؛ امارات با پنج روز بارانی و مساحتی بسیار کوچکتر از ایران، به ۶ فروند هواپیما مجهز است و تایلند نیز با ۲۶ فروند هواپیما عملیات های بارورسازی ابرها را اجرایی می کند. با این حال، پروژه هایی محدود در کشور اجرایی شده است؛ در سال ۱۳۹۳ طرحی در استان های آذربایجان شرقی و غربی، تهران، چهارمحال و بختیاری، یزد، فارس، کرمان و اصفهان اجرا شد که بر اساس ارزیابی موسسه آب دانشگاه تهران، بارش ها آن سال در اثر باروری ابرها ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون مترمکعب افزایش یافت؛ برآوردهای موسسه آب دانشگاه تهران نشان می دهد در اثر باروری ابرها، بارش ها در آن سال ۳۳ درصد افزایش پیدا کرد. طرح باروری ابرها در سالهای ۱۳۸۷،۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ اجرایی شد اما اجرای آن در سال ۱۳۹۰ به دلیل کمبود منابع مالی مورد نیاز برای عقد قرارداد با شرکت هواپیمایی میسر نشد. این طرح یک سال بعد نیز اجرا شد اما دوباره درسال ۱۳۹۲ به دلیل کمبود منابع مالی متوقف شد. مدیرعامل مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابرها محدودیت های اعتباری را بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی این طرح‌ها در ایران می داند: با اینکه نتیجه بخش بودن این طرح ها در بسیاری از مناطق کشور اثبات شده است و می تواند منشا تولید آبی با کیفیت و کم هزینه باشد اما چندان مورد توجه قرار نگرفته است.


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |