رویا ایلکا بخش ششم و پایانی مراسم رونمایی از کتاب قوانین اقتصادی اثر دنی رودریک باحضور فرشاد مومنی، سمیه جعفری و حسین رجب پور در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد. در بخش پنجم گزارش این نشست خواندیم که فرشاد مومنی اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در یک اقتصاد سیاسی رانتی گویی یک توافق نا نوشته ای میان ساختار قدرت و نهاد های آموزشی و پژوهشی وجود دارد،گفت: بنابراین مشاهده می کنید که به نام آموزش علم اقتصاد در ایران گاه مطالبی عرضه می شود که نسبت آن با مسائل و نیازهای جامعه بسیارناچیز است. وی خاطرنشان کرد: بعد از بحران ۲۰۰۸ ملکه انگلستان شخصا به حضور اهل علم رسید، در مدرسه اقتصادی لندن که یکی از قدیمی ترین موسسه های آموزش علم اقتصاد در دنیا است و بعد از تشریفات احترامی، ملکه به نمایندگی از حکومت و مردم رو به عرضه کنندگان محصولات آموزشی و پژوهشی علم اقتصاد بصورت کاملا نمادین اعتراض خود را خیلی مودبانه بیان کرد و گفت: من با یک مسئله کاملا خطیر و حادی روبرو شدم که باید شخصا آن را بیان کنم و آن این است که چرا اقتصاددانان اندکی توانسته بودند این بحران را پیش بینی کنند. وی افزود: شما راجع به زیبایی ها و شیوه حکومت داری در یک کشوری که تجربه توسعه را چشیده دقت کنید که در نهایت احترام یک مقام عالی شماره یک شخص با پای خودش به خدمت اهل علم می رسد. بحث این است که جامعه منابع خود را آزاد کرده که شما درگیر این فعالیت علمی باشید برای اینکه آن سه مسئولیت خود را انجام دهید و به ما توضیح دهید که چرا اختلالی در این کار ایجاد شد. مومنی ادامه داد: بعد اینکه این حرکت نمادین انجام شد، حدود ۴۰ پروژه تحقیقاتی عمیق از موضوع آسیب شناسی نظام آموزش و پژوهش علم اقتصاد انجام شد و به شکل نمادین دو نفر از اقتصاددانان انگلیس یک جمع بندی از این پروژه های تحقیقاتی کردند و نتیجه آن در قالب یک نامه خطاب به ملکه انگلیس انعکاس عمومی پیدا کرد و بیان کردند که شما وجدان اقتصاددانان را بیدار کردید و ما می دانیم که باید به جامعه پاسخگو باشیم و تذکر شما باعث شد که ما به بررسی عمیق بپردازیم و گزارش آسیب شناسی خود را از این ناتوانی ارائه می دهیم. وی اضافه کرد: آن گزارشی که آنها ارائه کردند پیوند تمام عیار دارد با  هدف کتاب “قوانین اقتصادی” کلید بحث در نامه دو اقتصاددان انگلیسی این بود، طی چند دهه گذشته یک گرایش افراطی به فرمالیسم یعنی کمی گرایی منفک از مناسبات اقتصادی، اجتماعی و اندیشه ای جامعه در نظام آموزش و پژوهش علم اقتصاد راه افتاده بود. آنها مدلهای خیلی زیبا و بسیار پیچیده و نیازمند محاسبه های خیلی غیر عادی را به فهم واقعیت ترجیح داده بودند و برای آنکه زیبای مدل هدف شده بود، فلسفه مدل سازی فراموش شده بود. مومنی گفت: “پل کروگمن” اولین اقتصاد شناسی است که وقتی جایزه نوبل را گرفت کمیته نوبل علاوه بر مشارکت ها و پیشبرد های نظری که نیروی محرکه اعطای نوبل است، این عنوان را در توضیح انتخاب کروگمن آورده بودند، که کروگمن کسی است که بیشترین نقش را در ارتقاء فهم عامه مردم از مسائل اقتصادی داشته است. وی ادامه داد: دلیل آن این است که کروگمن هر هفته یک سرمقاله در نیویورک تایمز می نوشت، برآورد می شود که بیش از ۲۰۰ میلیون نفر نیویورک تایمز را مطالعه می کنند و این را یک امتیاز برای کروگمن می دانستند و بلافاصله بعد انتشار مقاله آن دو اقتصاد دان انگلیسی کروگمن در سرمقاله خود نوشت “انگلیسی ها به هوش آمدند، این هوشمندی در امریکا چه زمانی اتفاق می افتد ؟ مومنی افزود: بعد از سرمقاله کروگمن در نامه از حکومت امریکا هم مطالبه کردندکه بازنگری بنیادی در شیوه های آموزش و پژوهش اقتصاد و مهار افراطی گری در زمینه فرمالیسم و غفلت از بنیان های فکری و فلسفی اندیشه اقتصادی در دستور کار قرار گیرد، این نامه را ۲۰۰ نفر از اقتصاد دانان که در آمریکا بودند امضاء کردن که حداقل ۱۶ نفر آنها جزء برندگان نوبل اقتصاد بودند. مومنی ادامه داد: در کشورهای که نزدیک به دو سده از مرحله تولید انبوه عبور کردند و بزرگترین قدرت های اقتصادی دنیا هستند، ببینید در اثر بحران ۲۰۰۸ چطور از نظام آموزشی و کارشناسی حساب کشی می کنند. وی با بیان اینکه در ایران تعداد بحران های بزرگ از شمارش بیرون رفته، گفت: ما بشدت نیازمند یک گفتگوی ملی در باره شیوه های آموزش، پژوهش و سیاست گذاری اقتصادی هستیم. در عصری که عصر تسلط و رونق بی سابقه نگاه بین رشته یا فرا رشته ای به امور معین است. وی ادامه داد: از سال ۱۹۹۹ تا امروز حداقل ۱۰ کتاب و طرح پژوهشی خارق العاده منتشرشده که بعضی از آنها حتی به فارسی ترجمه شده اند و از منظر آینده شناختی می گویند در قرن ۲۱ آن چیزی که سرنوشت کشور ها را رقم می زند، در بالاترین سطح یکی مسئله فناوری و دیگری سیاست های اقتصادی دولتها است.