حمید رضا حاجی اشرفی_کارشناس مطالعات ریسک و بیمه

چرخه دمینگ و تاثیر آن در کنترل ریسک های کسب و کار

دکتر دمینگ در دهه ‌ ۱۹۵۰ برای سخنرانی به دعوت دانشگاههای ژاپن به این کشور سفر کرد ، این زمان مقارن با سالهای بعد از جنگ جهانی دوم و آغاز رشد اقتصادی صنعت ژاپن بود . تولیدات بی کیفیت ژاپنی در آن زمان موجب پس زدگی و بدنامی محصولات ژاپنی شده بود و این بی اعتباری موجب شده بود که  برنامه های توسعه اقتصادی ژاپن را در آن سالها با شکست مواجه شود.

چرخه دمینگ یا PDCA در واقع برنامه مدیریت ریسک هایی بود که موجب بروز ورشکستگی ، اضمحلال ، بیکاری ، فقر عمومی و... در بازار محصولات تولیدی می شد، به مدیران و کارشناسان محصولات صنعتی ژاپن و متعاقبا مدیران بخش خدمات یاد داد که فرآیند تشکیل و راه اندازی تولیدات صنعتی  را بجای ورود مستقیم به بازار عرضه انبوه و سرمایه گذاری کلان با تولید و عرضه حجم کوچک و سرمایه گذاری کم آغاز کنند و با راه اندازی واحد مدیریت کنترل ، در انتهای خط تولید ، محصولات کنترل شوند و محصولات معیوب حذف شوند و به تدریج با گسترش حجم تقاضا به طور مستمر به توسعه کمی و کیفی محصولات  بپردازند که خلاصه آن به شرخ زیر است :

۱ -  p= PlAN:  داشتن نقشه راه یا همان طرح کسب و کار .

۲- :D= DO   انجام دادن ، یا همان مرحله تولید آزمایشی را گویند.

۳-  C= ChECK: کنترل کیفی محصولات تولیدی از جمیع جهات در این زمان انجام میشود و اگر هیچ مشکلی وجود نداشت تولیدات در اندازه حجم بالا و بسوی عرضه فراگیر محصولات به بازار گام برمیدارند.

۴ -    :A= ACT عمل ، در این بخش با توجه به اطمینان پیدا شده از کیفیت مطلوب و بازار پسند محصولات ، بالاترین حجم تقاضا را تولید و عرضه میکنند.

راز موفقیت و اوج گرفتن سریع اقتصاد ژاپن در دهه ‌۶۰ -۷۰  میلادی در همین آموزه های دکتر دمینگ و چرخه ساده وی نهفته بود و هست.