دکتر هاشم اورعی، استاد دانشگاه صنعتی شریف، رئیس انجمن علمی انرژی بادی ایران وقتی اعلام شد که حذف چهار صفر از پول ملی به تصویب دولت رسیده است ناخودآگاه به یاد "تخم مرغ بازی افتادم". مسن ترها به یاد دارند در دورانی که تلگرام، اینترنت و فضای مجازی نبود، شبها دور هم جمع می شدیم و بازی این گونه شروع می شد، مرغ ما امروز..........! ناگهان این تصویر در ذهنم نقش بست که هیات دولت مشغول تخم مرغ بازی است و رئیس کل بانک مرکزی میگوید چرا چهار تا؟ دیگری می پرسد پس چند تا؟ و قبل از اینکه جوابی داده شود زنگ پایان جلسه نواخته شده و بدین ترتیب حذف چهار صفر از واحد پول تصویب می شود. رندی پرسید تکلیف من که تمام پس اندازم سه صفر بیشتر ندارد چه می شود؟! اما قضیه تخم مرغ بازی از آنجا به ذهنم رسید که در اخبار آمده بود فاز اول بخش گاز نیروگاه هریس در آذربایجان شرقی در ۱۰ مرداد امسال با حضور رئیس جمهور افتتاح شد. آن هم نیروگاهی که به گفته مجری طرح ظرفیت فاز اول آن کمتر از یک سوم ظرفیت نهایی و پیشرفت فیزیکی همین فاز نیز ۸۶% است. یعنی رئیس جمهور شخصاً در مراسم افتتاح یک فاز از یک بخش تکمیل نشده یک نیروگاه حرارتی شرکت کرده است. تاسف بار تر آن که ایجاد نیروگاه حرارتی برای تولید برق هم خودش خلاف عقل و منطق است. نیروگاه های حرارتی سوخت فسیلی را که تجدید ناپذیرند مصرف کرده، بیش از نیمی از آن را به دود و حرارت تبدیل کرده و نقش قابل توجهی در آلودگی هوا دارند. در حالی که امروز در جهان سهم نیروگاه های فسیلی به سرعت در حال کاهش بوده و در آینده ای نه چندان دور شاهد آن خواهیم بود که برق مورد نیاز از منابع تجدید پذیر انرژی چون باد و خورشید تامین شود، ما در بخش انرژی الکتریکی در خلاف جهت حرکت می کنیم. چگونه می توان تصور کرد که فدراسیون جهانی فوتبال اجازه آغاز لیگ فوتبال ما را بدون حق حضور زنان در ورزشگاه ندهد ولی جامعه جهانی اجازه دهد که برق مورد نیازمان را از نیروگاه هایی تامین کنیم که بیشتر کارخانه تولید دود و آلودگی اند تا برق!  به زودی آن روز فرا خواهد رسید که جامعه جهانی اجازه استفاده از نیروگاه های حرارتی را که امروز به افتتاح آن افتخار می کنیم، به ما ندهد و ما در خواب غفلتیم. برگردیم به تخم مرغ بازی خودمان. پس از آنکه بازی تمام شد و معلوم شد مرغمان چهار تخم کرده است یعنی چهار صفر از واحد پول برداشته شود، خبر این گونه پخش شد که انگار گره همه مشکلات اقتصادی کشور از این طریق باز خواهد شد. با حذف چهار صفر تورم کاهش می یابد، تولید رونق می گیرد، اشتغال ایجاد می شود و به جای برجام حذف چهار صفر ملت را به رفاه اقتصادی رسانده و خلاصه همه چیز مثل گذشته می شود. شکی نیست که کاهش فاحش ارزش پول ملی تنها در چند دهه کار را به جایی رسانده که شمردن تعداد صفرها کار دشواری شده و حذف تعدادی از آنها اقدامی منطقی و گامی در راستای سهولت استفاده از آن است. مشکل آنجاست که صورت مساله را پاک کرده و اصرار داریم که آن را حل کرده ایم. گلوگاه های اقتصادی کشور در شرایط کنونی فراتر ازآن است که با حذف تعدادی صفر مرتفع گردد. تورم بالا، بیکاری زیاد به ویژه در قشر جوان، رکود اقتصادی، محدودیت صادرات و تنش در صحنه بین المللی را تنها با اتکاء به امکانات موجود کشور اعم از منابع خدادادی، زیر ساخت ها و نیروی انسانی می توان مهار کرد. اقتصاد ایران از توان ذاتی بالایی برخوردار بوده و مثل پهلوانی است که دست و پای آن را بسته و به میدان مبارزه فرستاده ایم. وقت آن رسیده که قوای سه گانه پا را فراتر از شعار  نهاده و گام هایی عملی در حمایت از تولید و شکوفایی اقتصادی بردارند. دولتی که شبکه بانکی اش، سازمان امور مالیاتی اش، سازمان تامین اجتماعی اش و صدها اداره دیگرش همگی دست به دست هم داده تا نیمه جان باقیمانده را از هر گونه فعالیت اقتصادی بگیرد، به ناچار به گفتار درمانی روی می آورد و مطابق معمول باز کردن گره های کور اقتصاد کشور را به دولت های بعدی وا می گذارد. شبکه بانکی کشور را سرتاسر فساد آن هم از نوع سازمان یافته فرا گرفته است و دولتها علی رغم شعار اصلاح شبکه بانکی، به محض فتح پاستور و در مرحله اول لباس مدیریت بر تن گماشتگان خود کرده و آنان را پشت میز مدیریت بانکهای دولتی و به اصطلاح خصوصی می نشانند. در مرحله بعد هم خودی ها، یعنی آقازادگان و آنهایی که اگر تمام منابع کشور را تاراج کنند باز هم همه سهم خود را از انقلاب نگرفته و طلبکارند، در لباس فعال اقتصادی منابع بانکی که متعلق به ملت است را غارت می کنند و بعد هم از اصلاح شبکه بانکی سخن می رانند! تاسف بار تر از همه آن که از اول انقلاب در انتخاب مدیران تعهد را بر تخصص ترجیح داده و این چنین از ناکجا آباد سر در آورده ایم! از طلا گشتن پشیمان گشته ایم                 مرحمت فرموده ما را مس کنید بدین ترتیب در حالی که این عزیزان سرگرم آقا زادگی خود هستند و برای مشارکت در تولید ملی عرق ریزان مشغول ساختن ویلا در لواسانند، تولید کننده نگون بخت از نگرانی عدم تامین مواد اولیه، تعطیلی کارخانه و بیکاری پرسنل،ممنوع الخروجی، ممنوع المعامله ای و سر در آوردن از پشت میله های زندان، شب ها خواب ندارد. وقتی هم که تولید کننده به دلیل هزار مشکل  نمی تواند اقساط وام خود را در موعد مقرر پرداخت کند مدیران بانکی نگران بیت المال شده و فریاد وا اسلاما سر می دهند! چه زیبا گفت عراقی: به کدام مذهب است این؟ به کدام ملت است این؟ که کشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟ در این تراژدی غم انگیز نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی هم که در بیشتر موارد از درک مشکلات اقتصادی کشور عاجزند با نگاهی منطقه ای و نه ملی به وضع قوانین مقطعی مشغولند و نقش نظارتی مجلس را به فراموشی کامل سپرده اند. این روزها جامعه شاهد آن است که قوه قضائیه با جدیت تمام آقازادگان و مدیران دولتی و شبه دولتی را به میز محاکمه می کشاند، ولی ضروری است مجموعه نظام در رفع زمینه های ایجاد فساد نیز کوشیده و تنها به اقدامی نمادین در محاکمه چند تن از مفسدین بسنده نکند. مخلص کلام اینکه مشکلات اقتصادی کشور با تخم کردن مرغ مان یعنی همان حذف صفر از پولمان حل نخواهد شد و باید با حمایت  واقعی از تولید و رفع تنگناهای موجود شعار رونق تولید را عملی کرد. به امید آن روز.