پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 93863 20:10 1397/10/16
نوش جان آقای رئیس!

نوش جان آقای رئیس!

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
نوش جان آقای رئیس!

نوش جان آقای رئیس!

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

 دکتر هاشم اورعی، رئیس انجمن علمی انرژی بادی ایران

در پی اعلام خبری مبنی بر خرید سهام شرکت مجتمع گوشت اردبیل توسط رئیس سازمان خصوصی سازی نکاتی قابل تامل است. ماجرا از این قرار است که رئیس سازمان خصوصی سازی در سال ۸۴ از این سازمان کنار می رود. سال بعد این انتقال صورت می گیرد و سپس آقای پوری حسینی مجدداً به سمت ریاست سازمان منصوب می شود. توجیه ایشان مبنی بر اینکه تخلفی صورت نگرفته توهینی آشکار به شعور جامعه است. با مروری بر نحوه برخورد نظام با اختلاس ها و سوء استفاده های مالی توسط مسئولین دولتی، جامعه به این نتیجه می رسد که قوانین صرفاً برای آحاد مردم است و صد البته که مسئولین دولتی از شمول آن خارجند! اما چرا اعتقاد و اعتماد جامعه که سرمایه اجتماعی عظیمی به حساب می آید، به مخاطره می افتد؟ نحوه برخورد با اختلاس های مالی در چند دهه اخیر این واقعیت را آشکار می سازد که محاکمه، زندان و اعدام فقط برای سلطان های بخش خصوصی است و تنها آن دسته از مدیران دولتی تحت تعقیب قرار می گیرندکه متواری شده اند! در چهل سال اخیر تقریباً هیچ مدیر ارشد دولتی به اتهام سوءاستفاده مالی به محاکمه کشیده نشده و معدود مواردی که شاهد بوده ایم بیشتر انگیزه سیاسی داشته است. این بدان معنی است که یا مدیران ارشد در مقابل سوء استفاده های مالی از مصونیت برخوردارند و یا سوء استفاده ای صورت نگرفته است. چگونه می توان متصور شد که اختلاس های چندین هزار میلیاردی در شبکه بانکی رخ بدهد و مدیران ارشد دولتی در آن نقش نداشته باشند. نگرانی عمومی جامعه معطوف به آن است که اختلاس و سوء استفاده مالی توسط مدیران دولتی به امری طبیعی تبدیل شده و نمی توان انتظار داشت که مسئولین مربوطه جدیتی برای برخورد با آن داشته باشند مگر برای تسویه حساب های سیاسی. ادامه این روند نگران کننده یعنی اینکه جامعه اطمینان خود را از سیستم قضایی از دست داده و به خود بقبولاند که این اعمال ناشایاست امری عادی است. ادامه این روند کار را به جایی خواهد رساند که آحاد جامعه دولت ونظام را از خود جدا دانسته و امید خود را در اصلاح امور از دست بدهد. این مساله امروز در جامعه به خوبی مشاهده شده و تدبیر و امید به بی تدبیری و ناامیدی تبدیل شده است. صد البته که بخش قابل توجهی از جامعه دولت را از نظام جدا ندانسته و همه را به حساب حکومت می گذارد. با نگاهی خوش بینانه حتی اگر فرض کنیم در این ماجرا سوء استفاده ای نشده باشد، نفس کار یعنی خرید سهام یک مجتمع صنعتی توسط رئیس قبلی و بعدی سازمان مربوطه امری غیر قابل قبول است و بدتر از آن اینکه جناب رئیس با شجاعت تمام اعلام می فرماید که خطایی صورت نگرفته است. به عبارت دیگرایشان این پیام را به جامعه منتقل می کند که این امری طبیعی است و نوبت ایشان بوده است که سهم خود را از اموال عمومی بردارد و پس از مدتی کوتاه پشت همان میز مدیریتی بنشیند، یعنی دوباره برود ته صف و تا نوبت بعدی در انتظار بماند!

نکته دوم که قابل تامل و جای بسی تاسف است اینکه ایشان در برنامه ای زنده در صدا و سیما از قول دادستان اردبیل اعلام می کند که " نوش جان !". با توجه به تکذیب دادستان محترم، نمی توان در مورد صحت و سقم آن اظهارنظر کرد، لیکن آن چه مهم است اینکه رئیس سازمان خصوصی سازی با صراحت کامل در مقابل جامعه از این واژه استفاده می کند و نکته ای که اهمیت چندانی ندارد این است که کدام یک از مسئولین دولتی یا قضایی آن را به کار برده است. نوش جان کردن آقای رئیس این پیام را به جامعه منتقل می کند که اموال عمومی در واقع اموال دولت است و متعلق به مدیران دولتی و ایشان تنها سهم خود را برداشته اند و خلافی صورت نگرفته است.

در چنین فضایی چگونه می توان از جامعه انتظار داشت که در مقابل سختی ها مقاومت کرده و دولت و نظام را از خود بداند. بر مسئولین کشور است که حفظ و تقویت این سرمایه اجتماعی را جدی گرفته و اجازه ندهند که این چنین بی محابا  به سخره گرفته شود.

 



  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |