علیرضا امامی فرد-گروه سیاسی ایمیل:Alireza_emami1992@yahoo.com بباز، تو باید ببازی. این چند کلمه چند روزی است که در صفحات مجازی و در میان مردم به شدت بیچیده است. همه اتفاقات از زمانی شروع شد که علیرضا کریمی در مقابل حریف روسیه ای خود پیش بود که ناگهان مربی او در کنار سالن فریاد می زند، بباز علیرضا، تو باید ببازی. حدودا یک دقیقه بعد از این صحبتها بود که علیرضا بازی را به راحتی واگذار می کند. اگر علیرضا در مقابل حریفش بازی را پیروز می شد، آن زمان بود که کشتی گیر کشورمان باید در مقابل حریف اسرائیلی قرار می گرفت و این یعنی خط قرمز چهل ساله نظام. بعد از آنکه فیلم این مسابقه در شبکه های مجازی دست به دست شد، بسیاری به این موضوع واکنش نشان دادند. رسول خادم بعد از این اتفاقها در گفت و گویی اعلام کرد: به نظر می‌رسد مردم فلسطین هم از اینگونه ایثارها اطلاعی ندارند. در واقع دستگاه‌های مسوول نمی‌توانند در انعکاس این فداکاری‌ها به خوبی عمل کنند. برای همین منظور ما نیز به سراغ طیبه سیاووشی، نماینده مجلس شورای اسلامی رفتیم و در این رابطه با ایشان گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه آن را می خوانیم: آیا در رابطه با آقای علیرضا کریمی، روز سه شنبه جلسه ای میان نمایندگان مجلس شورای اسلامی برگزار شد؟ خیر. در حال حاضر در دستور کار کمیسیون فرهنگی، لایحه وزارت ورزش است ولی روز سه شنبه در این خصوص بحثی را آقای مطهری مطرح کردند که همه به این نتیجه رسیدند که باید این مشکل برطرف شود. در واقع به نظر من آقای خادم صحبت درستی را در این رابطه کردند، زیرا نه فلسطینی ها متوجه فداکاری ایرانی ها می شوند و نه اینکه در داخل برد لازم فرهنگی را دارد. این مشکل را با سیاستگذاری درست می توان حل کرد. به نظر من یک دستگاهی که می تواند در این حوزه ورود کند باید پیگیر چنین موضوعی باشد و تکلیف را مشخص کند. امثال آقای علیرضا کریمی سرمایه های جوان این کشور هستند که وقتی با چنین اتفاقاتی مواجه می شوند دچار سرخوردگی شده و این اصلا اتفاق خوبی نیست. این مشکلی که برای بار دوم برای آقای کریمی به وجود آمده می تواند زمینه ساز این باشد که ایشان برای کشور دیگری به میدان بروند. این کشتی گیر جوان یکی از امیدهای مدال ما در مسابقات جهانی هستند و اگر چنین اشخاصی از دست ما بروند لطمه بزرگی به کشور وارد می شود. مشکل دیگی که وجود دارد این است که در حوزه رسمی درباره این موضوع کسی ورود پیدا نمی کند. برخی حتی بر این باورند که به هیچ وجه نباید به طور رسمی در  این باره صحبت شود ولی من فکر می کنم یک بار برای همیشه این موضوع باید حل و فصل شود. شما پیگیر این موضوع خواهید بود؟ من با وزارت ورزش در این رابطه صحبت کردم و معتقدم که باید این وزارتخانه جبران کند و این وظیفه آنهاست. پیگیری جبران اتفاق رخ داده را شخصا به عهده می گیرم. بحثی که این روزها بسیار مطرح می شود این است که مشکلات مالی فقط دغدغه اصلی چنین ورزشکارانی نیست. امید یک ورزشکار به مسابقات جهانی برای کسب مدال و دیده شدن است که اگر با ورزشکار اسرائیلی مواجه شوند امید آنها بر باد می رود. اگر آقای کریمی از نظر مالی برطرف شوند و دوباره در مسابقات بعدی ایشان به حریفی از کشور اسرائیل برخورد کردند، تکلیف چه می شود؟ بله. واقعیت این موضوع را به طور کامل درک می کنم و حرف من هم همین است و برای همین معتقدم که باید پروتکلی در این رابطه تنظیم شود و  شورای امنیت ملی، شورای اتقلاب فرهنگی و یا هر دستگاه دیگری که توانایی لازم را دارد به این قضیه ورود پیدا کند. آیا شما شخصا این پیگری را هم به عهده می گیرید؟ باید کسانی که در فدراسیون کشتی، وزارت ورزش و کمیسیون فرهنگی به ویژه کمیته ورزش و زنان که شخصا مسئولیتش را بر عهده دارم جلسه ای برگزار کنند تا در این خصوص به گفت و گو بپردازیم و به یک جمع بندی برسیم. امیدواریم در جلسات کارشناسی که در این باره خواهیم داشت به یک راهکار اساسی دست پیدا کنیم تا ببینیم این مشکل را در کجا و به چه صورتی می توانیم برطرف کنیم. پس این احتمال وجود دارد که در آینده نزدیک شاهد چنین مشکلی نباشیم؟ در این رابطه نمی توانم نظر دقیقی را بیان کنم زیرا  این سیاست، چهار دهه است که در کشور وجود دارد و جزو خط قرمزهای نظام است.