ایران در حالی چهل و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب را جشن گرفت که همچنان دشمنی دیرینه برخی کشورها با انقلاب ادامه دارد.
موضع‌گیری برخی کشورها علیه ایران از بدو پیروزی انقلاب آغاز شد و براساس استراتژی که برای شکست ایران تعریف می‌شد از هیچ ابزاری دریغ نکردند.
تحمیل جنگ هشت ساله، هجوم فرهنگی، انزوای سیاسی و آخرین راهکار آسیب زدن به ایران اسلامی تحریم اقتصادی است که این روزها به اوج خود رسیده است.
در هر دوره، گروهی خط مقدم دفاع از انقلاب و ایران بودند و مجاهدت‌های آنان موجب ناامیدی و شکست برنامه‌های خصمانه دشمنان شد.
اما امروز تحریم اقتصادی تحمیل شده بر ایران یکی از سخت‌ترین آزمایش‌های سربازان این عرصه است، چراکه این جنگ محدود به حوزه‌ای خاص نیست و از تولید و تجارت تا اشتغال و سفره خانواده را هدف قرار داده‌است.
آنچه موجب شده ایران در تمامی این دوران به‌رغم تحمل هزینه‌های سنگین تمامی دشمنی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها را با سربلندی خنثی کند، اتحاد و اتفاق میان مردم، دولت و حاکمیت بوده‌است و بی‌شک این مهم امروز نیز می‌تواند راهگشای گذر از تحریم‌های سخت اقتصادی تحمیل شده بر کشور باشد.
اگرچه اقتصاد زنجیره ای پیوسته است که حتی آسیب دیدن کوچکترین حلقه‌های آن، کل زنجیره را متأثر می‌کند، اما جبهه اصلی جنگ، تجارت خارجی کشور و سنگر اصلی دفاع صنایع هستند.
نباید فراموش کنیم، اقتصاد چون موجودی زنده فهیم، متغیر، فعال و دارای عکس‌العمل در برابر هر اتفاقی است و از سوی چون رودخانه‌ای جریان دارد و واردات به عنوان ورودی این رودخانه به همان اندازه اهمیت دارد که صادرات مهم است و باید از آن مراقبت شود.
بسیاری از صنایع کشور برای تأمین مواد اولیه، قطعات و ماشین‌آلات وابسته به واردات هستند و از سویی بخشی از اقلام مصرفی چون دارو، تجهیزات پزشکی، پوشاک و محصولات غذایی چون برنج و گوشت باید از محل واردات تأمین می‌شود و همانگونه که باید مراقب صنعت کشور باشیم که تأمین پیش‌نیازها و از طرفی بازار مصرف آن آسیب نبیند، باید مراقب سفره خانواد نیز باشیم که در شرایط سخت این روزها آسیب بیشتری نبیند.
اما متأسفانه این روزها شاهد روندی متفاوت هستیم و برخی مدیران دولتی که به واقع باید نقش فرماندهی و پشتیبانی تجارت خارجی را برعهده داشته باشند، گویی اصلا در جریان شرایط ویژه کشور نیستند و چنان در مسیر تجار سنگ‌اندازی می‌کنند، گویی یا در خلاء کامل اطلاعاتی قرار داشته و هیچ از تحریم اقتصادی تحمیل شده خبر ندارند و یا به خوبی توجیه نشده و در میدان این نبرد سخت جای دوست و دشمن را اشتباه متوجه شده‌اند.
اگرچه باید مراقب واردات باشیم تا تولید داخل آسیب نبیند، اما این مهم یک قدر مطلق نیست و آنجا که لازم است باید در را به روی واردات باز کنیم، تا نه خط تولید صنایع متوقف و نه سفره خانوار از روزی خالی شود.
در روزهایی که صادرکنندگان با چنگ دندان بازارهای هدف را حفظ و به سختی کالا صادر می‌کنند، باید هر یک ریال و سنتی که برای واردات خرج می‌شود را مراقبت کنیم، اما فراموش نکنیم که واردکنندگان نیز در این میدان کم از صادرکنندگان نیستند و اگر این جبهه سقوط کند، یعنی میدان جنگ تحریم اقتصادی را وا داده‌ایم و باید منتظر سقوط اقتصاد کشورمان باشیم.
اگرچه این انتقادات بارها مطرح شده، اما آنقدر اهمیت دارد که باید چند باره تکرار شود، تا مدیران وزارتخانه‌‌ها، سازمان و نهادهای اقتصادی، یادشان نرود که سفره اقشار کم و بی‌بهره آسیب‌پذیرتر از دیگر اقشار است و باید با جدیت مراقب آنها بود، مبادا آسیب ببینند.
باید به مدیرانی که به هر دلیل خواستار حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی واردات اقلام اساسی هستند و آنها که توقف واردات برنج و گوشت را پیگیری می‌کنند، یادآوری کنیم امروز در بضاعت ۴ دهک اول یعنی نیمی از جمعیت کشور نیست که برنج مرغوب ایرانی و گوشت تازه و گرم خریداری کنند، اگر قیمت این اقلام اساسی افزایش یابد و وارداتشان متوقف شود، سفره بسیاری از هموطنانمان خالی می‌شود.
