حامد هدائی_روانکاو فروش ایران
چگونه سرمایه گذاری هستید؟ واقعیت این است این موضوع بر من پوشید است، قرار نیست بدانم در چه سطحی معامله می کنید و حتی تایپ سرمایه گذاری شما چیست و از چه روشهای برای سنجش روند بازار سرمایه استفاده می کنید.هر چند قبل از هر چیزی خودتان باید به این تشخیص برسید که از چه ابزاری برای ورود به چه بازاری استفاده کنید.
فرقی نمی کند تکنیکالیست باشید و یا فاندامنتالیست، موضوع امروز یکی از حیاتی ترین مفاهیمی است که می تواند در تشخیص هیجانات بازار بسیار مفید باشد. همه جریان های بازار در حجم و قیمت معاملات خلاصه نمی شود و نمی توانید با این روش پرتفوی خودتان را پر از سهم های ارزشمند کنید. قاعده بازی چیز دیگری است؟ بحران چند وقت پیش آنچنان بازار را آشفته کرد، که خیلی ها با رها کردن ابزارهای تحلیلی شان، به دنبال روشی جدید برای درک رخدادهای پی در پی و عجیب بازارسرمایه بوند.
یکی از مزیت های عمده بحران در بازارهای سرمایه، نمایان کردن نقاط ضعف ابزارهای تحلیلی سرمایه گذاران است. چنین ابزارهایی قادر به بررسی روندهای روان شناختی بازارهای سرمایه نیستند. و یکی از همین روند ها، توالی پیچیده ای از اخبار رسانه ای است که بر کوره هیجانات بازار می دهد.
این قاعده که آبشار دسترس پذیری نام دارد، توالی مستقلی از رویدادهاست که امکان دارد از گزارش رسانه ای یک رویداد به نسبت کوچک آغاز و به وحشتی عمومی و کارکرد دولتی بسیار بزرگ تبدیل شده باشد. در برخی از موقعیت ها یک داستان رسانه ای در مورد خطرهای احتمالی توجه قسمتی از عموم مردم را که هیجان زده و نگران هستند، به خود جلب می کند. این واکنش احساسی به خودی خود یک داستان است، که پوشش رسانه ای بیشتری ایجاد می کند که آن نیز نگرانی و درگیری بسیار بیشتری را به وجود می آورد. طبق این قاعده اگر بخواهیم قیمت مسکن و یا سهام شرکتی خاص، به شدت افزایش یابد، نباید اجازه بدهیم جریان اخبار نگران کننده متوقف شود. رسانه ها در جریان رقابت برای داشتن تیترهای آتشین، تا جایی که ممکن در خطر ها اغراق می کنند. موضوع از نظر سیاسی اهمیت می یابد، زیرا همه افراد به آن فکر می کنند و واکنش نظام سیاسی نیز با توجه به شدت عقاید عمومی تعیین می شود و در این زمان آبشار دسترس پذیری، اولویت ها را تغییر می دهد.قاعده بر این است که، محدودیت های پایه ای در توانایی ذهن ما برای مواجهه با خطر باعث می شود یا خطر را کلا نادیده بگیریم و یا ارزش بیش از حدی به آن می دهیم. حد وسطی وجود ندارد. میزان نگرانی با احتمال خطر هماهنگی ندارد، شما مدام به صورت مسئله فکر می کنید ( داستان وحشت ناک افزایش قیمت مسکن یا فلان سهام) و اصلا درباره مخرج کسر نمی اندیشید که شامل خیلی از موارد بی خطر است. سرمایه گذاران مستعد این هستند که احتمال فاجعه را دست بالا بگیریند. و این احتمال سبب ایجاد آبشار دسترسی پذیری برای تولید شایعاتی می شود که نا امنی اقتصادی را چند صد برابر در جامعه گسترش دهد.
وقتی بخشی از مغز کلمه داشتن را تشخیص می دهد، به جانب گزینه قطعی متمایل شود و هنگامی که باخت را تشخیص می دهد ، خلاف همان گزینه را انتخاب می کند. این قاعده که شاخص عقلانیت نام دارد نشان می دهد که چطور افزایش قیمت دلار در چارچوب (باخت پول) می تواند به سایر کالاهای مصرفی( مثل مسکن) سرایت کند تا درد شناختی مازاد پرداخت با گران شدن مسکن یا هر کالای دیگری کاهش بیابد. و آبشار دسترس پذری در تشدید دردشناختی جایگاه بسزایی دارد و یکی از عوام مهم ایجاد صف خرید و فروش در بازار سرمایه است.
