پنج شنبه 09 فروردین، 1403

کدخبر: 101889 20:36 1398/06/26
رفتار حذفی اتاق اصناف ایران در برابر انتقادات رسانه‌ای

رفتار حذفی اتاق اصناف ایران در برابر انتقادات رسانه‌ای

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی
رفتار حذفی اتاق اصناف ایران در برابر انتقادات رسانه‌ای

رفتار حذفی اتاق اصناف ایران در برابر انتقادات رسانه‌ای

دسته‌بندی: بدون دسته‌بندی

دیروز پس از چند ماه، یعنی از زمان به روی کار آمدن هیأت رئیسه جدید برای ملاقات دوستی به اتاق اصناف ایران رفتم.‏ آنچه مسلم است نمی‌توان مدیران کنونی و پیشین این اتاق را با لشکریان شر و خیر دشت نینوا مقایسه کرد، اما قطعا می‌توان بسیاری از اهالی اتاق را با مردمان کوفه مقایسه کرد.‏ همان مردم خوش استقبال و بد بدرقه‌،‌ همان‌ها که ساز و دهلی که برای استقبال آورده بودند را برای نواختن شیپور حمله به کار گرفتند.‏ بسیاری از آنها که امروز در محضر اعضای هیأت رئیسه کلاه از سر بر می‌دارند، همان‌هایی هستند که در برابر رئیس پیشین چنان خم می‌شدند که پیشانی به خاک می‌ساییدند و گویی ایستاده به سجده رفته‌اند.‏ تلخ مرام و مسلکی است، اینگونه رفتارها که مصداق عینی پهلوان زنده را عشق است، آنها که تا چندی پیش متعصبانه از مدیران وقت حمایت می‌کردند و کمتر از نیمروزی، چنان تغییر رفتار داده و مرید مدیران جدید شده‌اند که مولانا چنین شیفته شمس نگشته‌بود.‏ بی‌توجه به اینکه علت و معلول حاکم شدن چنین رفتاری چیست، متأسف شدم نه برای آنها که رفتند و مورد بی‌مهری افرادی قرارگرفتند که دستگیر ایشان بودند، بلکه برای آنها که تازه سکان به دست گرفته‌اند، تعریف و تمجیدها چنان سرمستشان کرده که متوجه نیستند، آنان که به مراد اولی‌شان چنین پشت کرده‌‌اند، در شرایطی صدمرتبه بدتر ایشان را نیز بدرقه خواهند کرد.‏ با آنچه دیدم،‌ باور کردم، که برخلاف نظریه علمی این فقط مایعات و گازها نیستند که شکل ظرف را به خود می‌گیرند و برخی انسان‌ها از هر سیالی، سیال‌تر و شکل‌پذیرتر هستند.‏ اما همه دستاوردم از حضور کمتر از یک ساعته در عالی‌ترین نهاد صنفی کشور به این موضوع محدود نشد و عکس‌العمل‌ها و رفتارهای برخی که تا دیروز دوست یا همکار بودیم، موضع برخی صاحب منصبان نسبت به حضور کوتاهم در اتاق و عکس‌العمل برخی که از مواجه، سلام و احوال‌پرسی هم پرهیز می‌کردند، به نوبه خود جالب توجه بود.‏ اینکه عکس‌العمل مدیران عالی‌ترین نهاد صنفی کشور به انتقادات رسانه‌ای چنان بوده که اهالی و پرسنل اتاق حتی از گفتن سلامی خودداری کرده و ازاین نگران هستند که حتی پاسخ دادن به سلام که از واجبات است، تبعات خوشی در پی نداشته باشد.‏ نمی‌دانم باید ابراز تأسف کرد یا تعجب که همچنان افرادی در کشورمان صاحب منصب هستند که عکس‌العملشان در برابر انتقاد رسانه، رفتار حذفی است.‏ در کنار تعجب یا تأسف، طنز تلخی فکرم را به خود مشغول کرد، من بزرگ شده‌ام یا اتاق کوچک، هرچه فکر می‌کنم، باورم بیشتر می‌شود که همانم که بودم و این یعنی اتاق اصناف ایران، عالی‌ترین نهاد صنفی کشور، مدافع و مأمن بزرگترین جامعه اقتصادی ایران، مسیری اشتباه درپیش گرفته‌‌است.‏


  • دیدگاهی برای این نوشته ثبت نشده است.
  • افزودن دیدگاه


JahanEghtesadNewsPaper

جستجو


  |