کمتر از ۱۰ روز تا برگزاری انتخابات اتاق‌های اصناف سراسر کشور، زمان باقی مانده‌است.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات اتاق‌های اصناف گروهی از نامزدهای ثبت‌نام کننده انصراف و افراد باقیمانده کم و بیش تبلیغات را آغاز کرده‌اند.
از آنجاییکه رأی دهندگان در این انتخابات جامعه محدود رؤسای اتحادیه‌های صنفی شهرستان‌ها هستند، ازاین رو تبلیغات نامزدها بیشتر به صورت رأی‌زنی و مذاکره با ایشان است و در کمتر شهرستانی شاهد تبلیغات محیطی یا حتی رسانه‌ای هستیم.
اگرچه تهران به عنوان پایتخت پرجمعیت‌ترین جامعه صنفی و به تبع آن بزرگترین اتاف اصناف را دارد، اما قوانین و شرایط حاکم بر انتخابات همه شهرستان‌ها بر اتاق تهران نیز حاکم است با این تفاوت که ورود تفکرات و گرایش‌های سیاسی در این شهرستان بیش از دیگر نقاط کشور است و در نتیجه رفتارهای سیاسی نمود بیشتری در تبلیغات محدود نامزدها این اتاق دارد.
در تقسیم بندی تفکرات سیاسی که تلاش میکنند به نوعی در اتاق اصناف ورود کرده و پایگاهی برای خود به دست آورند، می‌توان به سه جریان سیاسی نزدیک به دولت، گروه سیاسی منتسب به موتلفه و جامعه انجمن‌های اسلامی بازار و جریان سیاسی پایداری اشاره کرد.
تکلیف دو جریان سیاسی نزدیک به دولت که آمیخته‌ای از گروههای میانه‌رو اصلاح طلب و اصولگرا است و همچنین منتسبین به حزب مؤتلفه اسلامی که از گروههای قدیمی بازار هستند، حاشیه‌‌های چندانی وجود ندارد، چراکه این دو گروه در هر شرایطی از چهارچوب‌هایی اخلاقی و اعتقادی خود خارج نمی‌شوند و به عنوان دو گروه اکثریتی حاضر در بازار کشور، به‌رغم وجود فضای رقابتی، رفتاری مسالمت‌آمیز داشته و کمتر به تخریب یکدیگر روی می‌آورند.
اما گروه سوم که از دل جریان سیاسی نوپای پایداری بیرون آمده‌اند در فضای اقتصادی نیز، الگو‌های سیاسی خود را در دستور کار داشته و برای رسیدن به هدف هر وسیله و رفتاری را توجیه میکنند.
این گروه که در تبلیغات به تخریب رقیب بیش از معرفی خود اعتقاد دارند در انتخابات این دوره اتاق‌های اصناف خصوصا در تهران این الگوی مردود را در دستور کار قرارداده و با استفاده از ابزار پیام‌رسان‌ها و همچنین انتشار شب‌نامه تخریب را رقبا را در دستور کار قرارداده‌اند.
رفتار ناشایست ایشان به اندازه‌ای چارچوب‌های اخلاقی را فروریخته که عمده رسانه‌های نزدیک به جریانات سیاسی اصولگرا که تا چندی پیش از ایشان حمایت می‌کردند، برای حفظ اعتبار و رسالتی که بر عهده خویش می‌دانند، حمایت از این گروه را متوقف کرده‌اند.
اما اتفاق نگران کننده‌ای که در جریان انتخابات اتاق اصناف تهران در حال شکل‌‌گیری است، نزدیک شدن نامزدهای جریان سیاسی پایداری به نامزدهای گروه سنتی بازار است.
ایشان که در جریان رقابت به گروه نزدیک به دولت خود را از پیش بازنده می‌دانند، تلاش میکنند با تکیه بر برخی وجوه مشترک با جریان مؤتلفه و جامعه انجمن‌های اسلامی بازار، خود را به ایشان نزدیک کرده و بتوانند با تشکیل ائتلاف و بهره‌بردن از جایگاه طیف سنتی، شانسی برای پیروزی پیداکنند.
براساس اخبار به دست آمده از منابع موثق که بر محفوظ ماندن نام و نشان‌شان تأکید دارند، برخی از نامزدهای جریان سنتی بازار مذاکره با نامزدهای جریان پایداری را پذیرفته‌اند.
اگرچه تا کنون مذاکراتانجام شده خروجی نهایی نداشته به تشکیل لیست ائتلافی منتهی نشده، اما باید نگران ورود این تفکر سیاسی به اتاق‌های اصناف بود، تفکری که حضور حداقلی آن در دوره اول فعالیت اتاق‌های اصناف نتیجه‌ای جزء ایجاد اختلاف، تخریب سرمایه‌های اجتماعی اصناف و ایجاد اختلافات بی‌نتیجه نداشته‌است.
باید به نامزدهای جریان نزدیک به گروه مؤتلفه و جریان‌های سنتی بازار این هشدار را داد که این اندیشه سیاسی نوپا، امتحان خود را پس داده و ثابت کرده به هیچ توافق و تفاهمی متعهد نبوده و در صورت موفقیت در انتخابات به هر اندازه و سهمی، وارد مرحله بعدی شده و با انگیزه‌ای تمامیت خواهی، تخریب هم‌پیمانان و شرکاء را در دستور کار قرار خواهند داد.
شاید خالی از لطف و بی‌اثر نباشد که رفتار جبهه پایداری به عنوان گروهی که خود را از جریان‌های سیاسی اصولگرا می‌دانست، در فضای سیاسی را به اهالی جامعه صنفی کشور، خصوصا صاحبان رأی، بالاخص در اتاق اصناف تهران یادآوری کنیم، آن زمان که جبهه پایداری پس از پیروزی در انتخابات سیاسی که با تخریب رقبا همراه بود، حذف شرکا را آغاز کرد و هر زمان در مورد هرکدام به مانع و مشکلی برخورد می‌کرد، بدترین روش‌های تخریب را در پیش می‌گرفت.
اگرچه این گروه سیاسی برای مدتی قدرت اول صحنه سیاست کشور بود، اما بدعهدی و بداخلاقی به تدریج موجب حذف ایشان شد، اما هزینه سنگینی که بر دیگر گروههای اصولگرا تحمیل کرد موجب شد تا قریب به اکثریت اصولگرایان به نهی و نفی ایشان روی آورده و بسیاری هرگونه رابطه و نزدیکی خود با پایداری‌ها را تکذیب کنند.
