معصومه میرعزیز‌زاده-گروه زندگی با مشخص شدن وزیر علوم تحقیقات و فناوری در دولت دوازدهم، به نظر می رسد تعییر برخی از روسای دانشگاه‌ها و مدیران وزارتی محتمل باشد، خصوصاٌ اینکه در حالی که اکثر کارشناسان ادامه حضور دکتر عبدالحسین فریدون که از بستگان رئیس جمهور می باشد، در سمت مدیرکل حوزه وزارتی قطعی می‌دانستند، اما در اولین تصمیم مدیریتی دکتر منصور غلامی در برکناری او از این سمت بیانگر چند مطلب مهم است اول اینکه در چهار سال گذشته به صورت غیررسمی بیان می شد که وزارت علوم دو وزیر دارد یک وزیر رسمی و یک وزیر پسرعموی رئیس جمهور(دکتر فریدون) که این تصمیم دکتر غلامی در این مقطع نوید بخش یکپارچی در روزهای پیش رو است. دوم برخی از روسای دانشگاهها نیز به دلیل ارتباط نزدیک با مدیرکل سابق حوزه وزارتی از حاشیه امنی برخودار بودند که این حاشیه امن به نظر می رسد دیگر وجود ندارد. در این راستا حضور اعضای هیأت علمی هر دانشگاه به عنوان رئیس آن دانشگاه از انتظارات همه اعضای هیأت علمی و کارکنان هر دانشگاه است علی رغم اینکه در بسیار از دانشگاه‌ها این مهم رعایت می شود اما در برخی از دانشگاهها مانند دانشگاه پیام نور هنوز شاهد حضور افرادی خارج از بدنه پیام نور در رأس مدیریت آن هستیم؛ از زمان تأسیس این دانشگاه فقط در یک بازه زمانی بسیار کوتاه از اعضای علمی این دانشگاه به عنوان رئیس استفاده شد که به دلایل متفاوت کوتاه بود. به نظر می‌رسد که تجربه دکترغلامی در دوران ۱۲ ساله ریاست دانشگاه می‌تواند در کاهش بسیاری از مشکلات بدنه وزارت علوم و دانشگاه‌ها موثر باشد به شرط آنکه در راستای فراهم کردن فضای پرنشاط و پویا برای دانشجویان و دانشگاهیان، توسعه مباحث فناوری به خصوص در بخش آموزش، پژوهش و تشکیل شرکت‌های دانش بنیان و همچنین کمک به پارک‌های علم و فناری برای یافتن جایگاه بهتر در ماموریت هایشان قدم بردارند. البته توجه به وضعیت حقوقی کارکنان اعم از علمی و اداری از جمله مواردی است که باید به طور جدی در دستور کار تیم جدید وزارت علوم باشد.