علیرضا امامی فرد-گروه سیاسی مدیریت شهر تهران چند هفته ای هست که بلاتکلیف مانده. پس از آنکه لیست امید در اردیبهشت سال گذشته با قاطعیت رای آورد عده ای تصور می کردند که شاهد تغییر و تحولات زیادی در اداره شهر خواهند بود. نجفی شهردار سابق تهران نیز کار خود را با قدرت آغاز و از همه مهمتر روی مسئله فساد شهرداری تمرکز کرد. اما پس از رقص چند دختر بچه در برج میلاد، احضار وی توسط دادستانی، تشدید بیماری شهردار تهران و برخی مسائل دیگر ادامه کار را برای نجفی غیر ممکن کرد. پس از استعفای او در سال گذشته احزاب تهران نیز بر سر ماندن یا نماندن نجفی به اختلاف خوردند و در نتیجه نجفی برای بار دوم استعفا داد که در نهایت پذیرفته شد. حال پس از کنار رفتن نجفی از شهرداری تهران هنوز مدیری برای این کلان شهر انتخاب نشده است. کاندیدهایی که برای شهرداری از سوی شورای شهر تهران معرفی شدند با انتقاد بسیرای از مردم و برخی از احزاب صورت گرفت. عده ای بر این باور بودند که محسن هاشمی توانایی لازم برای اداره شهر تهران را دارد و او تنها کسی است که می تواند از عهده اداره شهر بر بیاید اما برخی دیگر معتقد بودند که با شهردار شدن محسن هاشمی راه را برای ورود چمران به شورای شهر باز می کنند و همین امر باعث ایجاد حواشی برای ادامه کار می شود. با این حال از میان نامزدهای مختلف دو نفر به نام های حسنی مکارم و افشانی به عنوان مامزد نهایی معرفی شدند و باید دید که کدام یک می تواند اعتماد اعضای شورای شهر را کسب کند. به همین منظور نشستی با عنوان «بررسی عملکرد شورای شهر پنجم» با حضور محمد عطریان‌فر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران و محمد توسلی، دبیرکل نهضت آزادی ایران برگزار شد که در ادامه می خوانید: محمد توسلی: یکی از اولویت هایی که بعد از انقلاب قصدمان بود تا بدان پاسخ دهیم این سوال بود که جایگاه مردم در مدیریت شهری کجاست؟ با توجه به تجربیاتم معتقد بودم و هستم که اداره شهر را باید به مردم سپرد. اما چگونه؟ در اولین قدم باید زیرساخت های شهرداری را آماده کنیم. در ابتدای انقلاب تصمیم گرفتیم که تهران را به بیست منطقه تقسیم بندی کنیم که هنوز هم جوابگوی نیازهای شهر تهران است. یکی از اهداف ما از این اقدامات این بود که مردم هر منطقه در تصمیمات شهری حضور داشته باشند. شورای شهر قرار بود در اول انقلاب تشکیل شود و طی مطالعاتی که انجام دادیم قانون آن در مهرماه سال ۱۳۵۸ در شورای انقلاب تصویب شد اما متاسفانه ما به  رخدادها و بحران های سال ۵۹ و ۶۰ برخورد کردیم که در آن زمان فضای سیاسی بسته شد و کسانی در مدیریت کشور قرار گرفتند که اعتقادی به اداره شهرها و کشور به دست مردم را نداشتند. قانون شوراها همان طور خاک کردتا آنکه آقای خاتمی این قانون را دوباره احیا کرد و در مجلس پنجم تصویب شد. با آنکه ایشان می دانستند این قانون پاسخ گوی زمان نیست تصمیم گرفتند انتخابات را انجام دهند که گام بزرگی بود. بسیاری از اعضای شورای شهر حتی محافظه کاران متوجه شدند که نمی توانند با چنین قوانینی جوابگوی نیازهای مردم باشند. محمد عطریانفر: در مبحث مدیریت در هر سطحی یک مناقشه تاریخی بین شهریاران و حکیمان هست. این نظریه در فیلسوف بزرگ آقای افلاطون هست. مصیبتی که ما در اداره جامعه خودمان هست دوگانه‌ای است که در تاریخ هم وجود دارد و نمی‌دانیم کجا قرار داریم. شوراها شهر ما ۲۶ تکلیف دارند که دو تای آن مهم است که یکی اینکه انتخاب می‌کنیم و عزل می‌کنیم و یکی هم بحث بودجه هست. بقیه عنوان‌ها بیشتر دهان پرکن هستند. شرایط موجود در شورا باعث می‌شود که کسانی مانند آقای توسلی که صلاحیت شهردار شدن را دارند با دیدن فضای شورای شهر پا به عرصه نگذارند. در زمان تنظیم آیین‌نامه شورای شهر در دولت سازندگی، آقای هاشمی معتقد به تشکیل شورا نبود. زیرا معتقد بود که ظرفیت آن نه در دولت وجود دارد و نه در جامعه. بلکه ایشان باور داشتند ابتدا باید در دو الی سه شهر بزرگ و چند شهر کوچک و چندین روستا این را تست کنیم و بعد اشکالات را برطرف کنیم و پس از آن همگانی کنیم. یکی از اشکلات دولت اصلاحات سرمایه‌گذاری روی شوراها به جای جامعه مدنی بود. از این جهت تنها بعد سیاسی را نگاه می‌کردند و نه مدیریت شهری. اسم و وظیفه در شورای شهر بر هم منطبق نیست و این اساسی‌ترین گرفتاری است که این روزها برای شوراهای شهر و روستا وجود دارد. بسیاری از قوانین را که امروز در شورای شهر حاکم است نتیجه همان شورای شهر اول است و بهتر است آقایان بگویند پس از آن چه کردند؟ اعضای شورای شهر نمایندگان جریان بزرگ و اصلاحات هستند. لذا در برابر بحران موجود باید به اعضای شورای شهر گفته شود که فلان شخص مناسب برای شهرداری است وگرنه اگر این طور باشد که مانند برخی از بازی‌های کودکان می‌شود. من از محسن هاشمی دفاع نمی‌کنم و اتفاقا نفر اول من هم ایشان نبود اما اگر کسی را داریم، بیاوریم. من از سرور خود آقای خاتمی توقع دارم که در این زمینه دخالتی بکنند.